- 58% pozytywnych
- 18 krytyków
- 67% pozytywnych
- 3 użytkowników
Ana cierpiąca na ataki paniki zakochuje się z wzajemnością w Tomie. Związek pozwala kobiecie przezwyciężać trudności.
- Aktorzy: Mircea Postelnicu, Diana Cavallioti, Carmen Tanase, Vasile Muraru, Tania Popa i 15 więcej
- Reżyser: Calin Peter Netzer
- Scenariusz: Calin Peter Netzer, Cezar Paul Badescu, Iulia Lumânare
- Premiera kinowa: 20 października 2017
- Premiera światowa: 17 lutego 2017
- Ostatnia aktywność: 26 czerwca
- Dodany: 18 lipca 2017
-
6.0Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
58%pozytywnych
-
18krytyków
-
18recenzji
-
12ocen
-
7pozytywnych
-
5negatywnych
-
-
6.3Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
67%pozytywnych
-
3użytkowników
-
2recenzje
-
3oceny
-
2pozytywne
-
1negatywna
-
-
Recenzje krytyków
-
?
Ana, mon amour to w zasadzie spektakl dwóch aktorów i trzeba przyznać, że Mircea Postelnicu i Diana Cavallioti spisali się bardzo dobrze.
-
?
Nie jest to z pewnością zły film, ale na tle osiągnięć kinematografii, z jakiej pochodzi, wypada co najwyżej średnio.
-
5
Historia jest niecodzienna, interesująca i bynajmniej nieoczywista.
-
8.3
Zaskakuje nie mniej niż "Pozycja dziecka" - wcześniejszy psychodramat rumuńskiego reżysera - choć jest filmem trudniejszym i bardziej wymagającym.
-
5.5
Problemem Ana, Mon Amour jest niepotrzebnie skomplikowana forma, przeszkadzająca w zrozumieniu postaci. Wrażenie przypomina patrzenie na coś przed lornetkę, którą co chwilę ktoś wytrąca nam z ręki.
-
5
Trzeba docenić reżysera, że świetnie skomponował swój film z eklektycznych fragmentów - potrafił tak poprowadzić akcję, by wydarzenia z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości składały się na większą, spójną całość.
-
8
Prowokujący ambiwalentne uczucia, ale produkujący ich wiele. To kino idealnie wyśrodkowujące powagę, biorące się za temat pozornie banalny, a opowiadający z wielkim humanizmem.
-
6
Jest realistyczna na poziomie obrazu, ale już nie w skomplikowanej, rozłożonej na blisko 10 lat narracji. Jeżeli oczekujecie linearnie rozwijającej się historii, to przynoszę złą nowinę - nic z tego.
-
7
Bardzo dobra baza dla niezliczonej ilości filmów psychologicznych: obecne w historii dylematy mogą zainspirować dziesiątki scenarzystów. W tej pracy Cãlin Peter Netzer niestety nie rozwinął żadnego do końca.
-
6
Jest pewien element, który broni film jako całość. To znakomite i autentyczne aktorstwo Diany Cavallioti oraz Mircei Postelnicu.
-
-
Recenzje użytkowników
-
5
Przegadana psychoanaliza wciśnięta w usta bohaterów, czasem niezgrabny montaż i aktorstwo = odpychające. + niepotrzebna pornografia.
-
6
-
