Made in Hong Kong

Nie spodziewałam się, że tak banalna - ocierająca się o nastoletni romans - historia potrafi dostarczyć aż takiej filmowej satysfakcji. Fruit Chan, pomimo że nie czyni swojego dzieła wizualną perełką, stosuje technikę filmową, która sprawdza się w punkt, podkreślając przestrzeń i charaktery postaci.

Od całkowitego umuzealnienia ratuje go fakt, że problemy, o których opowiada wciąż są aktualne. To niezbyt przyjemny wniosek, ale oglądając ten film musimy o tym pamiętać.

Mimo, że czuć sprzeczność wobec przestępczych poczynań niedorostka to intymna sytuacja obcowania w świecie targanym porywami serca zbliża nas do zagubionego chłopaka z każdą minutą. Nie spotkałam się wcześniej z tak żywo poprowadzoną narracją w filmie "coming-of-age", wypełnionym po brzegi młodzieńczą energią i intensywnością przeżyć.

Melancholijny obraz Chana, pełny groteskowego, ironicznego humoru, stanowi idealny wstęp do późniejszej twórczości reżysera, którego nigdy nie przestały intrygować tematy wykluczonych ludzi, którzy miotają się w szale i bezsilności, aby odnaleźć swój własny kąt. Dynamiczne obrazy i szaleńcze tempo jest narracją uniwersalnego filmu, to obraz jednostki żyjącej w świecie ciągłych zmian.