Szanujemy Twoją prywatność i przetwarzamy dane osobowe zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Razem z naszymi partnerami wykorzystujemy też pliki "cookie".
Zamykając ten komunikat potwierdzasz, że zapoznałeś się z polityką prywatności i akceptujesz jej treść.

Matka siedzi z tyłu

2022 Film
6.2 10.0 0.0 3
Pozytywnie oceniony przez krytyków
5.8
Negatywnie oceniony przez użytkowników

Ostatnie życzenie zmarłej matki zmusza Jona do wyruszenia w niezwykłą podróż z jej ciałem na tylnym siedzeniu samochodu.

  • Recenzje krytyków

    • To nie kino dla każdego. Jest oszczędny w słowach, dlatego łatwo traci skupienie i zainteresowanie widza. Koneserzy "powolnego kina" będą rozkoszować się w zachwycających zdjęciach. Chociaż Islandia została pokazana minimalistycznie w czerni i bieli, widza uderza bogactwo oszałamiających krajobrazów.

      Więcej
    • Islandzki reżyser nie ma dla nas może zbyt optymistycznej diagnozy. Stawia na prosty realizm - namacalny i wiarygodny, a przez to bardziej cenny niż przesłodzone, nieprzystające do rzeczywistości banialuki. Przyzwyczajenie do życia w systemie nakazów i zakazów, uzupełniające się z temperamentem, będzie niemal zawsze potrzebowało zewnętrznego kompasu.

      Więcej
    • Historia pasowałaby bardziej do filmu krótkometrażowego. Rozdęta do 110 minut traci rozmywa się w coraz bardziej jałowej nastrojowości. Gdy w finale dochodzi do przełamania Jóna, nie robi już ono wrażenia. Widz stracił z nim emocjonalny kontakt godzinę wcześniej. Końcowe nawarstwianie znaczeń i symbolika trafiają zatem w próżnię. "Matka siedzi z tyłu" kryje więcej, niż się z początku wydaje, lecz wkłada duży wysiłek, by nikomu nie chciało się tego odkrywać.

      Więcej
  • Recenzje użytkowników

    • bardziej dramat rodzinny niż komedia czarnego humoru, islandzki klimat niepotrzebnie wzmocniony czarno-białą konwencja, zbyt wiele absurdu, końcówka przeciągnięta, najlepszy Breżniewie

    • Zabawna w formie opowieść i zatracaniu samego siebie w toksycznych okowach przywiazania do własnej rodziny, opinii rodziców i powolnej utraty mocy sprawczej i kontroli nad własnym życiem w imię tradycji i wartości, których sami nie wyznajemy. Upadające autorytety, nieporozumienia, szukanie swojej ścieżki w życiu, gdzie musimy żyć z konsekwencjami utraconych szans. Ciekawy w formie, szalony i jednoczesnie zabawny film, który miewa drobne przestoje i problemy z tempem, ale opowiada coś ważnego.

    • Miałem sporą trudność ze zrozumieniem toku myślenia bohatera przez jego małomówność. No i finał trochę gubi sens. Ale poza tym niezłe.