Jerzy i Marta podróżują tym samym pociągiem, gdzie wskutek braku wolnych miejsc trafiają do jednego przedziału. Oboje pragną samotności, ale udaje im się znaleźć wspólny język.
- Aktorzy: Lucyna Winnicka, Leon Niemczyk, Zbigniew Cybulski, Teresa Szmigielówna, Helena Dąbrowska i 15 więcej
- Reżyser: Jerzy Kawalerowicz
- Scenarzyści: Jerzy Kawalerowicz, Jerzy Lutowski
- Premiera kinowa: 6 września 1959
- Premiera DVD: 17 marca 2005
- Premiera światowa: 26 sierpnia 1959
- Ostatnia aktywność: 6 marca
- Dodany: 28 grudnia 2017
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejInteligentna reżyseria nadaje trywialnej opowieści znaczenie uniwersalne.
-
Więcej
Ucieka od rozrachunku z historią i ówczesnej polityki na rzecz opowieści, której gatunkowo najbliżej do thrillera i melodramatu, unikając jednak prostej kategoryzacji.
-
Więcej
Jedna z delikatniejszych i bardziej oryginalnych produkcji z okresu Polskiej Szkoły Filmowej, której nie warto pozwolić się przytłoczyć przez bardziej znanych i głośnych przedstawicieli tamtych lat.
-
Więcej
"Pociąg" w reżyserii Jerzego Kawalerowicza należy do psychologiczno-egzystencjalnego nurtu Polskiej Szkoły Filmowej. Wątki społeczne, choć pojawiają się w filmie, pozostają tu bowiem na dalszym planie. W centrum znajduje się natomiast ujęta w sensacyjno-melodramatyczną formułę opowieść o ludzkim losie jako podróży, na końcu której zawsze czeka jakiś rodzaj niespełnienia - miłosnego czy egzystencjalnego.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Polacy też mają swoje Lost in Translation. Szkoda, że w drugiej połowie zjeżdża na zupełnie inne tory, ale i tak, to całościowo świetnie zbudowany film.
-
Uniwersalny temat umieszczony w polskiej kulturze. Obejrzałbym nawet gdyby to był niemy film, a w tle słuchać by można motywu przewodniego.
-
-
Chęć samotności, łączy duchowo w przedziale. Drobne scenki z życia pasażerów, których spokój nocy mąci morderca. Spojrzenie na psychologię człowieka.
-
Bardzo klimatyczny, z ciekawymi, dobrze zagranymi bohaterami.
-
nie da ci wódka nie da ci wino co może dać polskie kino, wokaliza Wandy Warskiej będzie śniła mi się po nocach
-
Pociąg jako ucieczka i chęć znalezienia sensu. Mnóstwo uczuć w jednym miejscu. Samotność w tłumie ludzi. Główny duet przepiękny jak i cała ścieżka dźwiękowa.
-
