Coś za mną chodzi

Świetny nowatorski horror nie bawiący się w kliszę czy jumpscery a straszący swym niesamowitym klimatem.

Intrygujący i trzymający w napięciu, jednak trochę przeciągnięty.

Jako metafora niezwykle interesujący, a jako horror - dawno nie widziałam czegoś równie niepokojącego. Soundtrack tak dobry, że przy każdym kolejnym dźwięku krew zamarza.

Nieuchronność sprzedaje całość, soundtrack robi klimat. Zakończenie przesądziło dla mnie ocenę i...nie wiem, może po ,,The Blackcoat's Daughter'' oczekiwałem więcej od kolejnego oryginalnego horroru.

Frustrujący seans bo film realizuje obiecane fabularne założenia (no w istocie coś za nimi chodzi) ale tak bardzo minęło się to z moimi oczekiwaniami. Z tego pomysłu mogłoby powstać z 10 innych filmów które lepiej ogrywałyby ten koncept. A tu zamiast stresu wynikającego z nieustannego zagrożenia czułem zniecierpliwienie, jakby film dreptał w miejscu, zamiast zrobić ze sobą coś ciekawszego. Ani to nieudany film, ani szczególnie udany. Nijaki też nie jest. Taki niby okej ale coś nie zagrało.

Prosta acz świetna alegoria Ponurego Żniwiarza, pomysł jednak nie odzwierciedlił się dobrze w scenariuszu.

Końcówka zarzyna całość. Szkoda, bo to naprawdę mocny temat na świetny film.

Trochę mało logiczny, ale przyjemny w oglądaniu.

(7.1) Krytycy dostrzegają tu aluzje do HIV/AIDS. Ja za to dostrzegam lekki brak logiki w scenariuszu. A dziś zauważyłem, że obejrzałem się za siebie kilka razy

Ostro pojechany niepokojący klimat, dziwne Detroit. Świetne szerokokątne zdjęcia, szuka się w tle..Momentami kojarzy się z Lśnieniem. Plus muzyka gościa od Fez!

Ostro pojechany niepokojący klimat, dziwne Detroit. Świetne szerokokątne zdjęcia, szuka się w tle..Momentami kojarzy się z Lśnieniem. Plus muzyka gościa od Fez!

nie rozumiem wysokich ocen na innych portalach

Powtórka: Dzieło totalne, wciąż wywołujące ciarki. Wcześniej nie miałem takiego wrażenia, ale jednak finał ciut słabszy od perfekcyjnej reszty filmu.

N. Horror będący metaforą traumy po gwałcie, czerpiący garściami z wybitnego „Ringu”, jak i wybitnie złych „Zębów". Bardzo estetyczny i nieszablonowy.

Ciekawy pomysł na horror, nadrabia relacjami między bohaterami. Czasem wydaje się być śmieszny i głupi, ale nie popada w absurdy. Ma to coś.

klimatyczny, unika tanich chwytów.

Tak nudnego horroru, to chyba nigdy nie widziałem.

Śmierć przenoszona drogą płciową. Bardziej niż film grozy jest to komentarz nad seksualnością nastolatków. Zamienne, że rodzice i nauczyciele są na marginesie.

Żeby wszystkie nowoczesne horrory miały tak genialną muzykę..

Tak się robi pierwszorzędne kino grozy! Klimatyczny (i to jak!), sugestywny, ze świetnym retro-klimatem. Rzadko spotykana perła w swoim gatunku. (7.5)

Dobry pomysł, niezła realizacja. Zbyt dużo głupot fabularnych.

Ale to było dobre. Prosta metafora a ileż można było na niej ugrać i to właśnie zrobiono. Jeden z najlepszych horrorów ostatnich lat.

To Coś za mną nie poszło... Ale plus za oryginalność, pomysł i klimatyczną ambientową muzykę.

Muzyka rodem z dzieł Carpentera i znakomita robota operatorska sprawiają, że nawet z tak niedorzecznego pomysłu na horror można stworzyć coś klimatycznego.

Ciekawe czy jest puszczany na lekcjach religii aby przestrzec przed seksem. Tak to jest jak się walczy z edukacją seksualną. Łatwiej straszyć złem, diabłem.

No, rzeczywiście ładnie i świeżo straszy. Podzielam zachwyty.

Pod pozorną warstwą horroru(świetna atmosfera!), kryje się zgrabna krytyka współczesnej sekskultury.

Naprawdę zaskakuje i dostarcza wrażeń. Klasycznymi metodami, ale wyróżnia się artyzmem, pomysłem i muzyką. Nieznajomi idący w moją stronę to jedna z moich fobii

Od strony fabularnej bardzo dziwaczny, ale jednocześnie ciekawy i niejednoznaczny film, który wspina się na wyżyny przede wszystkim dzięki stronie audiowizualnej. Ale potrafi także nieźle wystraszyć.

Dobry, niepokojący od początku do końca. Świetny pomysł, sporo metafor, interesująca realizacja. Jedyne do czego chciałbym się przyczepić to gra aktorska, bo naprawdę wygląda to miernie.