Niewidzialny człowiek

Wszystkie wymienione chwyty wizualne i te, których nie chcę zdradzać, by nie psuć zabawy czytelnikom, których seans dopiero czeka, są kompletnym wachlarzem narzędzi potrzebnym do wykreowania uczucia strachu, napięcia i niepokoju, a Whannell w pełni wywiązuje się z zadania posługiwania się nimi. Do tego stopnia, że kiedy spuszcza nogę z gazu, a robi to dosłownie na ułamek sekundy, przynajmniej ja dałem się przez niego zaskoczyć, za co mu serdecznie dziękuję.

Whannell wykorzystuje pomysł - ideę niewidzialności, stawiając jednocześnie na nowoczesność i opowiadając historię kobiety osaczonej przez napastnika, w którego istnienie nie wierzy nikt poza nią samą. Śmiało można doszukiwać się podobieństw do thrillerów pokroju Unsane Stevena Soderbergha, Gone Girl Davida Finchera, a w warstwie akcji do Upgrade, czyli poprzedniego filmu reżysera z 2018 roku, którym zyskał sobie przychylność krytyków i fanów kina science-fiction.