Mateusz Demski

Wielość głosów i punktów widzenia składa się w "Bezpaństwowcach" na opis świata, w którym nic nie jest jednoznaczne, w którym postawa bohaterów przybiera rozmaite i zmienne formy. Twórcy tego świetnie skonstruowanego serialu próbują każdego dopuścić do głosu, pokazać pokłosie australijskiej polityki migracyjnej z możliwie wielu perspektyw.

Ważniejsze od toczących się wokół tego naprawdę kapitalnie zrealizowanego serialu sporów i krytycznych dyskusji jest sam fakt, że mogliśmy przeżyć to wszystko jeszcze raz. Zatańczyć, pofrunąć, wcisnąć w usta kubańskie cygaro, a po wszystkim pogrzebać w szafie za starymi Jordanami i koszulką z numerem 23.

Buduje zatem wyłącznie negatywne, najciemniejsze konotacje związane ze społecznością ortodoksyjnych Żydów. Niestety, mam nieodparte wrażenie, że coś się w ten sposób traci. Że paradoksalnie podkręca to stereotypy, utrwala zero-jedynkowy podział. A zarazem trudno w oparciu o ten zarzut jednoznacznie przekreślić odbiór Unorthodox". Kilka ciekawych spostrzeżeń ten serial jednak poczynił.