Grzesznicy

„Grzesznicy” to mroczny thriller z ciekawym klimatem i intrygującym napięciem. Historia opowiedziana jest powoli, ale konsekwentnie, a atmosfera niepokoju towarzyszy widzowi niemal przez cały seans. Na plus zasługują dobrze zarysowane postacie i solidna gra aktorska. Choć film nie unika kilku przewidywalnych rozwiązań, rekompensuje to mocnym zakończeniem.

jak na thriller to zbyt szybko można przysnąć zanim się akcja rozkręci, na plus - długie czekanie na scenę po napisach

Zupełnie nie złapał mnie na poziomie emocjonalnym. Aktorsko jest ok, fabularnie w porządku, ma kilka dobrych scen, ciekawe podłoże kulturowe i komentarz społeczny, ale to wszystko nie kleiło mi się w koherentną całość. Humor nie trafiał dość często, a muzycznie nie jest to moja bajka. Ciekawie przedstawione jest życie lokalnej społeczności. Gdy film przechodzi już do sedna to traci pewną magię na rzecz popkulturowych cytatów i dość przewidywalnego wjazdu emocjonalnego na koniec. Po prostu ok.

„Grzesznicy” Cooglera to gulasz konwencji, gatunków i stylów - smakowite "gumbo" prosto z delty Missisipi. To również blues traumy i krwi, opowieść o niewybaczonych winach, zakładaniu klubu za pieniądze Ala Capone i pokusie nieśmiertelności, której spełnienie kosztuje duszę. Coogler zadaje ujęte w ramy horroru pytanie o napięcie i granicę pomiędzy zbawieniem a zatraceniem, gdy pragnienie ulgi może przerodzić się w zgodę na własną zagładę. I zaznacza: zło nie wchodzi siłą — trzeba je zaprosić.

Świetna muzyka, piękne zdjęcia, przekonujące aktorstwo. Niestety jednak nie jest to nic nad czym można by było zachwycać się tak, jak zachwycają się internauci. Co ciekawe, ja kocham wampiry w każdym wydaniu, ale w tym filmie cały wątek z nimi związany, mógłby zostać wyrzucony i pewnie całość by na tym zyskała. Działo warte obejrzenia, dobry stuff

Przyznam szczerze,że takiego kina się nie spodziewałem.Trudno też mi powiedzieć coś sensownego po seansie, bo wiem, że wielu aspektów nie zrozumiałem(sporo tu odniesień do ludowych i kulturowych rzeczy rasy afroamerykańskiej).To film w którym warstwa tekstowa, ale również i muzyka buduję napięcie. Wszystko dzieje się w jednym miejscu, równie dusznym i zatłoczonym. A Coogler okazuję się być szalenie inspirującym twórcą który nie boi się żonglowania gatunkami. Piękna uczta z horrorowymi akcentami.