Kill Bill

Mistrzowskie sceny i świetna muzyka. Udana przygoda Tarantino w japońskiej dzielnicy.

Quentini Tortelini wpakował tutaj masę nawiązań kinowych z czasów jego młodości, jeden wielki hołd w stronę kina azjatyckiego, spaghetti westernów, anime o japońskiej mafii. Groteska i brutalność wręcz czasami komediowa w tym filmie jest jednym z filarów podtrzymujących ten film w jego świetności, Postacie nie są ty jakoś wygórowanie rozbudowane, dialogi słabsze niż w PF czy RD ale nikomu raczej podczas seansu nie będzie to przeszkadzać. Film jest prostym akcyjniakiem ale przy tym fantastyczny.

Mój 1000 film na letterboxd i chyba nie mogłem wybrać lepiej.
Fantastyczna japońska stylistyka, w której Tarantino odnajduje się jak ryba w wodzie, genialne, krwawe sceny akcji są ekscytujące, jak nigdy wcześniej, sposób ukazania pochodzenia villaina jest niesamowicie kreatywny, historia to dość proste kino zemsty, ale dzięki magii Tarantino potrafi zaangażować i zanurzyć się w klimat a soundtrack jest równie rewelacyjny, jak reszta rzeczy, których wymieniłem.

Krew, dużo krwi od Tarantino.

Fantastyczny w swojej kiczowatości i chyba ulubiony Tarantino

Tarantino pokazuje swoje ulubione motywy kinowe i oddaje im swoisty hołd. I tyle. Spoko, ale tylko spoko.

Kino gore w dobrym wydaniu - znakomita muzyka i choreografia walk, wszystko z manierą Tarantino, ale najzwyczajniej w świecie nie porwało mnie.

Western w Japonii. A no i jeszcze do tego Tarrantino. Dodatkowo doskonała muzyka i montaż, który zasługuje na wszystkie laury świata. ❤️

Takiego Tarantino lubię najbardziej.

Czwarty film Quentina Tarantino.

Więcej takich damskich badassów w kinie poproszę.

Czegoś takiego to ja nigdy nie widziałem.

W takim wydaniu lubię Tarantino najbardziej. Krwawo, mrocznie i wściekle.