Psy

Psy trafiły w swój czas, oczarowały publiczność, zaskoczyły, wzburzyły, rozbawiły. Dziś trudno już o takie kino i trochę szkoda, polskie filmy nie mają już dawnego oddziaływania. Ściągają do kin więcej widzów i na pewno źle nie bawią, ale nie rozmawia się o nich tak często jak o Psach w 1992 roku.

Genialny scenariusz Pasikowskiego, rewelacyjne zdjęcia Pawła Edelmana, klimatyczna muzyka Michała Lorenca plus idealna obsada w połączeniu z realistyczną przemocą, ciętym i wulgarnym językiem oraz tłem historycznym, pozwoliły reżyserowi na długo zostać numerem jeden polskiego kina akcji.

Aktualność Psów wynika zapewne z tego, że są nie tylko zanurzone w ówczesnym czasie, ale opowiadają o fiaskach kolejnych wartości, takich jak przyjaźnie czy miłość. Ubecy próbują trzymać się razem, bo psy to przecież zwierzęta stadne, co nie może skończyć się dobrze w sezonie odstrzałów oraz porządków.