Aż poleje się krew

Nie ogarniam tego filmu. Po prostu nie wiem co się dzieje i szczerze nie obchodzi mnie to. Wszystko jest podszyte niemalże zerowym klimatem

Warto, dla Day-Lewis szczególnie.

Pieprzone mistrzostwo w wykonaniu Day-Lewisa. Ostatnią scenę mogę oglądać w nieskończoność. Brutalnie prawdziwy film o kościele i jego działaniach.

7+

Czuć ropę w domu w czasie oglądania

Cudowny dramat z ropą w tle. Wszystko podporządkowane jest cynicznie celowi. Rywalizacja postaci Day-Lewisa i Dano.

Opus magnum twórczości Andersona. Krwisto epicka opowieść o fundamentach Ameryki i walce z własnymi demonami. Wielki Day-Lewis i młody gniewny Paul Dano.

Epickie, wielowymiarowe kino. Fantastyczna obsada, kadry. Finał wyborny.

Wiele elementów sprawia, że uzasadnionym jest stawianie TWBB w czołówce XXI wieku. Dla każdego wybijające się może być coś innego. W moim przypadku jest to główna idea, a więc zobrazowanie instrumentalizmu w ludzkim działaniu i najgorszy jego cech i skutków - w sposób niezwykle trafny.

Doceniam wszystkie plusy tego filmu, zwłaszcza aktorstwo, ale mnie po prostu zmęczył. Niekiedy naładowany emocjami, a niekiedy nużący.

Anderson wie jak prowadzić swoje filmy, wie jak pokierować aktorami by to zabrzmiało. A ci, już nawet nie grają, oni są tymi postaciami.

Początek i zakończenie są naprawdę mocne. Pomiędzy nimi zaś - istna sinusoida, film albo męczy, albo fascynuje.

Może w końcu jakiś krytyk się wypowie!