Gorączka

do czego by się tu przyczepić? kurde, nie wiem. takich filmów już się nie robi. splątanie, gra prowadzona przez każdego. Michael Mann umie to robić, jak nikt.

Wielowątkowość, rozbudowanie postaci, budowanie napięcia, wybijająca się muzyka, aktorstwo i wreszcie reżyseria Manna - to wszystko mnie poraża. Podnoszę na 9.

Inteligentne podejście do tematu niespotykane u kolegów po fachu. Jak widać do zbudowania świetnego napięcia wystarczy tylko rozmowa De Niro z Pacino.

W kinie sensacyjnym nic lepszego wcześniej nie powstało, a dziś nie powstanie tym bardziej. Dwaj giganci kina po przeciwnych stronach barykady, jedna z najlepszych scen akcji w historii kina i poboczna obsada, gdzie każdy dostał swą historię, motywację (nie ma tu papierowych postaci robiących za balast).
Mann już nigdy nie wzbił się na ten szczyt.

Aktorskie starcie gigantów,niczym partia szachów rozgrywana przez zawodowców.
To prawdziwa liga mistrzów , takze z pozycji gatunkowej - półka najwyższa. Choc to kino dojrzałe,świadomie niespieszne narracyjnie,
cudownie hipnotyzujace i skupione,wymagające od widza cierpliwości.
Mann konsekwentnie prowadzi wątki, mimo ich mnogości, prowadzi narracje w sposób wyważony i subtelny , a zarazem udaje mu sie utrzymać klimat napięcia aż do finałowej konfrontacji.Wielkie kino .

Kawał epickiego kina o policjantach i złodziejach z fascynującym ekranowym pojedynkiem psychologicznym między dwoma wspaniałymi aktorami. Plus jedna z najlepszych sekwencji akcji w historii - zapierająca dech swoim realizmem i intensywnością blisko 10 minutowa strzelanina. Prawdziwa gatunkowa perła w twórczości Michaela Manna.

Czegoś mi zabrakło, ale Al Pacino genialny

(8.5)

i co panie Papryku Vege. Chciałoby się tak rewelacyjne gangsterniaki tworzyć? Ale nie dorasta pan nawet do pięt M. Mannowi. Doskonały film !

Jeden z najlepszych filmów sensacyjnych z niezapomnianym duetem aktorskim.

Scena rozmowy dwóch panów w kafejce to mistrzostwo świata

Klasyka akcji trzymająca wysoki poziom od Manna. Rozgrywka przy kawie pomiędzy Pacino i De Niro. Trudne relacje rodzinne policjantów i złodziei.

Dayum! Ale to jest dobre, aż mi wstyd, że tak późno to obejrzałam.

Jakie to jest zajebiście cudowne, czy też cudownie zajebiste; klasyk przez ogromne K.

Najlepsza scena napadu na bank w historii kinematografii.