Frances Ha

Mały film bez wyraźnie zarysowanej fabuły, ale doskonale napisany i zagrany, bardzo bliski naszemu codziennemu życiu. A Greta Gerwig jest tak magnetyzująca i naturalna, że nie można oderwać od niej oczu. Pod koniec jednak film zaczął już nieco męczyć i brakowało jakiejś konkretnej puenty dla całości. No i nie mam pojęcia, dlaczego nakręcono go w czerni i bieli.

Wszędzie czytam, że hipsterski; że mumblecore flirtujący z Nową Falą albo z wczesnym Allenem. Szczyt pretensjonalności? Nic bardziej mylnego! Gerwig zjawiskowa!

Żyćko piękne w swojej niedoskonałości, a znajomości trwałe przez wspólne pokonywanie przeciwności losu. I żyć na swoim, i dzielić się z innymi.

Ten moment kiedy trzeba dorosnąć w życiu. Dobra historia o poszukiwaniu siebie przez dwudziestokilkulatka, Życiowo od duetu Greta i Noah.

Greta sto razy lepsza niż za kamerą, Baumbach chyba życiówka i piękny czarno-biały pejzaż dobijania 30 dalej bez planu na życie.

Na początku irytowała mnie masa elementów, ale im dalej tym bardziej film zaskarbiał sobie moje uznanie.

Słodko gorzkie życie jak to u Baumbacha bywa. Greta cudna, aż żal że woli stać za kamerą ostatnio

TV. Do bólu życiowy, ale dość sympatyczny film. Opiera się w całości na dialogach przy bardzo surowej formie.