Furia

Niezłe holly-dziadostwo.
Szkopy setką wyłażą pod lufę. Amerykańce wybili ich jak muchy, jakby mieli włączony "auto-aim".
Ale nagle Szwaby stwierdzają, że "coś chyba jest nie tak" i "czekajcie, czekajcie, może wyłączyć światełko i snajpera tam postawmy?"
I nagle, wieki tank armii US and A traci cały vibe, bo im latarką poświecili i wybili ich do nogi.
Co za filmowe gówno...

Nie obyło się bez ujęcia szlachetnych amerykanów, ale to akurat nie razi tak bardzo po oczach. Trochę słabe VFX. Plus za OST, spoko obsadę i wojenny klimat.

Jak wojna zmienia człowieka, czyli raczej typowy dramat wojenny, w dodatku utkany z klisz tego typu kina. Mocny i z realizmem, który także zdarza mu się tracić.

Wielbiciele czołgów do boju! Warto! Mimo "błota po pas" (czyt. przegięcia na maksa) w jednej scenie.

Amerykanie wyremontowali i przechrzcili Rudego. Ale film się dobrze ogląda więc wybaczam.

Fury vs Tygrys zostaje w pamięci na bardzo długo.

Świetnie wyreżyserowany z dobrze wyważonym tempem akcji, które bardzo przyjemnie się ogląda. Już dawno nie było tak dobrego wojennego kina.

Nie o samą wojnę, a o męską przyjaźń się tu Ayerowi rozchodzi. Trochę nierówny, z rozczarowującym (acz spektakularnym) finałem. Świetne zdjęcia, muzyka i Lerman

Amerykanie nie mogli oprzeć się pokusie zaprezentowania siebie jako zbawców świata. Jednak historia załogi nie pozwala się nudzić, a Pitt pasuje jak ulał.

Kawał solidnego kina wojennego ze świetnymi zdjęciami, scenami batalistycznymi i dobrą obsadą, choć typowymi bohaterami. I wszystko trafia szlag na finale.

To byłby całkiem dobry film gdyby nie absolutny brak logiki w działaniu broni i papierowe postacie. No i te pociski smugowe rodem z SW...

DVD. Starał się odwzorować ciasną atmosferę czołgu, niczym Petersen w Okręcie, jednak ewidentnie czegoś mu zabrakło, żeby film był tak mocny i sugestywny.

Brudny i szlachetnie szorstki. Blaszane pudełko na gąsienicach, wypchane testosteronem i tęsknotami. Szanuję, że Ayer nie boi się grać w otwarte gatunkowo karty.

Muzyka...!

Nieco kameralny jak na film wojenny, ale były sceny, w których siedziałem jak na szpilkach.

Trochę "Bogowie Ulicy" - z wydarzeniami na większą skalę wydarzeń, ale przez to z mniejszą skalą emocjonalną. Mimo to wciąż robi wrażenie.

Do walki z Tygrysem bardzo przeciętny, potem - cóż, powiedzmy, że konwencja westernu się tutaj nie sprawdza. No i all-star cast wypada cokolwiek przecięnie.

Czołg ich przyjacielem, załoga rodziną.