Harry Potter i Czara Ognia

Ocena filmów z tego uniwersum wcale nie jest taka prosta. Zastosuję więc podział na 4 pierwsze i 4 ostatnie filmy. Z 4 pierwszych ten jest zdecydowanie najlepszy, chociaż akcja za bardzo pędzi, jest za dużo cięć. Mimo to film świetnie łączy bajkowe części z tymi bardziej poważnymi.

Pierwszy dobry film o Harrym Potterze. Dobrze streszczona książka z wiernie oddanym charakterem. W końcu widać progres w grze aktorskiej głównych bohaterów. Muzyka nie wprasza się na pierwszy plan, a wszystko jest utrzymane w dobrym rytmie, nie wlecze się. W końcu widać pasję i charakter reżysera!

Niestety pierwszy spadek formy. Newell stara się utrzymać sympatyczne momenty między postaciami i efektowność akcji, ale brak tu odpowiedniej autorskiej ręki.

Spadek poziomu po trzech udanych ekranizacjach. Przez znacznie bardziej obszerny materiał literacki, całość pędzi od jednego wątku do drugiego. Pozbawiony magii

Nie spodziewałem się, że Newell da mi jedną z trzech ulubionych przygód Pottera i wszystko za co lubię serię. Trochę wątpliwe aktorstwo Radcliffe'a.

(7) Pierwszy odcinek bez Williamsa. Smutna, ciężka atmosfera przez cały film, przydałby się jakiś żart Rona. Dlaczego Harry się nie obraził i nie odmówił?

Kilka postaci wydają się być zbędni, a złoczyńca (nie Voldemort) wypada... słabo. Niemniej jednak film wciąż daje radę dzięki bohaterom oraz dobrym scenom akcji

Moja ulubiona część o Harrym. Turniej Trójmagiczny jest dobrze przedstawiony, chociaż bardzo okrojony w zestawieniu z książką. Nie pokazano najlepszych scen.

Film świetny, ale większość nie rozumie, że „Czara Ognia” bardzo próbowała być pod nastolatków. Musieli pokazać etap dojrzewania, inaczej film byłby niczym.

Mało angażujący turniej na niezrozumiałych zasadach. Kłótnie i romanse trochę na siłę. Na szczęście wszystko ratuje i wynagradza mistrzowska końcówka.