Upadek Grace

Miał być kryminałem, który intryguje, natomiast mnie początkowo jedynie zaczął usypiać. Ponad godzinę filmu czekałam na bombę, a jak się doczekałam, to rola Jasmine, która irytowała od początku, dobiła mnie do końca. Aktorka odtwarzająca główną rolę włożyła w nią wiele serca, co widać, natomiast reszta ekipy... no cóż... momentami nie odróżnia się talentem od lepszych aktorów w jasełkach szkolnych.

Perry chciał ukazać obraz dwóch silnych kobiet - jedna z nich pragnie zawalczyć o ideały, druga o własne życie. Brakuje tu jednak wciągającej historii, którą dodatkowo kładą kiepskie kreacje aktorskie i słaba realizacja.

Thriller, dramat sądowy i odrobina moralizującej obyczajówki. Świetna opcja na filmowy weekend na kanapie. Oby więcej takich produkcji na Netflixie! Mimo kilku niedociągnięć i naiwnych scenariuszowych rozwiązań, całość pozostaje spójna, a napięcie nie spada do ostatniego momentu.

Nie jest tu ani strasznie, ani śmiesznie, nie czuć troski o los głównej bohaterki ani emocji towarzyszących rozwijającemu się śledztwu. Film do samego końca nie wie, czym chce być i jedyne, w czym naprawdę się sprawdza, to wzbudzanie zażenowania.

Może przyprawić każdego co najmniej o ból głowy i poczucie żalu za straconymi chwilami, a kto wie, do jakich nieszczęść może dojść w przypadku osób zbyt wrażliwych. Ja nie bardzo wiedziałam, na co się piszę, przeżyłam, ale z trudem. Oglądajcie zatem, jeśli chcecie - na własną odpowiedzialność.