Brud

Raczej nie będzie wydarzeniem na miarę książki, na podstawie której powstał, gwarantuje za to solidną dawkę absolutnie niepoprawnej i politycznie, i obyczajowo rozrywki i trochę zbyt dużą dawkę sztampowo podanej opowieści ku przestrodze. Można z czystym sumieniem polecić, a i po projekcji to sumienie pozostanie raczej czyste.

Jakkolwiek ekstrawagancki był wizerunek Mötley Crüe, a ich kariera bogata w kontrowersje, tak film o nich opowiadający, "Brud", właściwie nie ma do zaoferowania niczego przykuwającego uwagę.

Czekałem na ten film, choć nigdy nie byłem specjalnie dużym fanem ani Mötley Crüe, ani oryginalnych kapel z gatunku glam metalu. Twórcom Brudu, czyli filmowej biografii zespołu udało się nie tylko pokazać oblicze kapeli, ale również sprezentować widzom ciekawy, szalony i wciągający film.

Wpada w wiele pułapek muzycznych biopiców, ale przynajmniej nie jest przy tym tak ugrzeczniony i płaski, jak niedawne Bohemian Rhapsody. Na wieczór z Netflixem to nie jest najgorszy wybór.

Pomijając kilka zgrzytów fabularnych, które sprytnie kamuflowane są przez częste burzenie tzw. czwartej ściany i wyjaśnienia narratorów, to The Dirt przynosi dużo rozrywki. Historia wciąga od pierwszej do ostatniej minuty. Nie ma tu miejsca na nudę, bo wydarzenia pędzą śmiało do przodu niczym brawurowe riffy Micka Marsa.

O ile wiec macie sentyment do szalonych lat 80. na Zachodzie i ówczesnego heavy metalu, bądź spotkało was nieszczęście bycia fanami Mötley Crüe, to "Brud" może okazać się nawet bezbolesnym seansem. Całej reszcie raczej odradzam. Biblioteka Netfliksa jest obecnie na tyle duża i różnorodna, że na pewno znajdziecie coś lepszego do oglądania.