Stanisław Bitka

Zarówno ta jawna krytyka konsumpcyjnego stylu życia, jak i zwrócenie uwagi na ryzyko, jakie niosą zmiany klimatyczne - jakkolwiek trudno się z nimi nie zgodzić - zakrawają o banał. Wszakże siła kina Jarmuscha polegała na tym, że reżyser nigdy nie był dosłowny - zostawiał mniej lub więcej przestrzeni dla widza. Aż trudno mi uwierzyć w kończący film monolog Toma Waitsa, który w już i tak bardzo klarownym filmie stawia kropkę nad "i".