Marta Snoch

Zamiast wyidealizowanych wizerunków perfekcyjnych rodzin, które w thrillerach lat osiemdziesiątych bez zająknięcia wspierały oskarżonych, otrzymujemy pełen niuansów świat wątpliwości i wzajemnych pretensji. Serial uwypukla to, co zwykle ginęło pod samą akcją w sali sądowej. W "Uznanym za niewinnego" cała rodzina Sabichów ponosi konsekwencje działań Rusty'ego.

Pomijając interesującą kinofilię detektywa i słodko-gorzki obraz Los Angeles, tajemnica, którą skrywa Sugar, jest największą niespodzianką, jaką ma do zaproponowania serial. Zwłaszcza w ostatnich odcinkach sezonu, gdy przeszłość detektywa przynosi wątki, które - by nie zdradzać za dużo - prawie rozsadzają od środka tradycyjną fabułę i sam gatunek czarnego kryminału. Przy tym serial jest zupełnie wyzbyty humoru, kolejnych mrugnięć oka do widza,

W przeciwieństwie do filmu Minghelli Włochy w "Ripleyu" nie są jedynie słoneczną turystyczną pocztówką. Czarno-białe kadry oddają klimat zarówno deszczowego wybrzeża poza sezonem, jak i niedogodności i brudu wielkich miast - niezależnie od tego, czy to Nowy Jork, czy Neapol. Na wakacje Ripleya nieustannie pada cień, piękno otoczenia to przecież sceneria kolejnych występków bohatera.

Świat Darby - niezależnie od tego, czy podróżuje ona przez Stany Zjednoczone, czy jako autorka bestsellerowej książki zostaje zaproszona przez znanego bilionera do islandzkiego ustronia - jest bezgranicznie ponury. Pustynny krajobraz Stanów Zjednoczonych, w którym raz po raz wybuchają pożary, a policja zawodzi obywateli i lekceważy przemoc wobec kobiet, jest nie mniej niepokojący niż luksusowy hotel niedostępny dla większości społeczeństwa.

Świat "Poker Face" bywa przewrotny i pełen przerysowanych postaci, ale twardy podział na zbrodniarzy i ofiary, szukanie sprawiedliwości za wszelką cenę oraz pochwała zwykłej, ludzkiej przyzwoitości, również wpisują się w jego retro aurę - daleką od seriali nowej generacji z wszystkimi odcieniami szarości i wątpliwymi moralnie protagonistami.