Nie otwieraj oczu: Barcelona

Jest więc przez to filmem bardzo nierównym. Z jednej strony bazuje na oryginalnym pomyśle i przez połowę czasu ekranowego konsekwentnie się go trzyma, ale z drugiej kuleje przez techniczne niedociągnięcia, ucinanie scen w niefortunnych momentach i absolutnie absurdalne zakończenie, które niczym deus ex machina kończy akcje, pozostawiając widza bez odpowiedzi. To trochę tak, jakby twórcy zaplanowali połowę filmu, a dalej stwierdzili, że jakoś to będzie.

Strona wizualna filmu "Nie otwieraj oczu: Barcelona" to jego największa zaleta. Sceny akcji są naprawdę nieźle nakręcone, zarówno te z początków apokalipsy jak też te późniejsze, typowo "horrorowe" i krwawe. Tytułowe miasto w wersji postapokaliptycznej robi także spore wrażenie. Film, który zrobili David Pastor i Alex Pastor nie jest już tak odkrywczy jak produkcja z 2018 roku, ale nie jest też tak irytujący i głupi.

Jedna z mało wymagających produkcji, których na Netfliksie powstała masa i prawdopodobnie, tak jak w przypadku innych "średniaków", przyciągnie sporą rzeszę widzów. Jednak podczas seansu nie da się nie odnieść wrażenia, że fabuła jest wtórna, historia spóźniona o co najmniej kilka lat.

Jawi się jako jeden z najbardziej niepotrzebnych spin-offów ostatnich lat. Film ten nie przedstawia nam ani specjalnie zajmującej historii, nie wyjaśnia żadnej tajemnicy związanej z obecnością oraz naturą niewidzialnych bytów atakujących ludzkość, nie wprowadza też nic, co by w jakkolwiek istotny sposób poszerzało uniwersum świata przedstawionego.