Chora na siebie

Nie pamiętam kiedy ostatnio oglądałem film który wzbudzałby we mnie tak skrajne emocje.I nie chodzi tu o realizację,samą historię czy też różnicę kulturowe lecz o to jak bardzo irytująca była główna bohaterka.Nie ma tutaj do czego się czepiać, każdy aspekt tej historii jest pokręcony i socjologicznie zastanawiający.Narcyzm przechodzi do absolutnego lamusa i powstaje nowa generacja ludzi zapatrzonych w siebie.To bardzo smutny film,dołujący ale przede wszystkim, dzięki aktorom, wkur***cy :D.

Lubię za humor i świetną rolę Thorp, choć historia potrafi zgubić tempo lub skupić się na mniej ciekawych kwestiach, a finał trochę rozczarowuje.

gdyby nie spoilery początkowo można by się nabrać na mistyfikację bohaterki, co w dużej mierze jest zasługą świetnej roli, na plus także charakteryzacja, chociaż niektóre sceny zbyt krwawe, wbrew pozorom opowiadana historia nie jest wydumana i nie rzeczywista, sklasyfikowanie tej produkcji jako komedii to choroba umysłowa porównywalna do tej na którą zapadła bohaterka
recenzja:

Deformacja mózgu głównej bohaterki, która przysłoniła rozsądek. Tragiczne w skutkach chciejstwo bycia w centrum uwagi. Do tego dzisiejszy świat niestety ciągle zmierza, wyżej ,dalej, szybciej, głupiej. Daje do myślenia, oczy z podziwu robią się z każdą minutą większe.

(5.5) Gdy film reklamowany jest hasłami "znakomita satyra na współczesność", robi mi się niedobrze. Reżyser nie wnika w bohaterkę. Plusik za Discovery Zone.