Ojciec chrzestny II

Trochę nie spodziewałem się tego, ale pomimo problemów, dwójkę bardziej preferuję od jedynki. Ta część faktycznie mnie wciągnęła i lepiej ją zapamiętam.

Choć sceny z De Niro wypadają dobrze, to można je byłoby na spokojnie wyciąć. Poza tym, nieco gorszy film od poprzednika, ale wciąż wypada naprawdę przyzwoicie.

Moim zdaniem najlepsza kontynuacja w historii kina. Rewelacyjne aktorstwo i złożona historia z ciekawymi retrospekcjami

Druga część równie dobra co pierwsza, chociaż są pewne niuanse, które czynią ten film lekko wtórny. Z tym że to naprawdę szczegóły.

Najlepszy sequel w historii kina! Potwierdzenie opinii "Absolutne arcydzieło! Wzorzec metra z Sevres. Reżyseria, scenariusz, muzyka, aktorstwo 11/10. Reszta tylko na 10..." - bo tak ocenilem poprzednika, czyli "Ojca chrzestnego" z 1972 roku. Konstrukcja fabuly tej kontynuacji przewyzsza nawet pierwsza czesc sagi. A genialne aktorstwo i sceny, ktore juz na stale weszly do kanonu kina, nie daja o sobie zapomniec po kilkudziesieciu latach (podobnie jak w wyjsciowym pierwowzorze).

2gi raz

Prawdziwy pokaz mocy kontrastu. Syn obiera za autorytet ojca i stara się iść jego szlakiem postępowania. Gdzieś po drodze Michael się gubi, a film nabiera sił.

9.5 Jakimś cudem jeszcze lepszy od znakomitego poprzednika. Epicki, romantyczny i fascynujący.

Mimo, że przemiana Michela jest interesująca sama fabuła i te rozgrywki polityczne nie wciągnęły mnie. O wiele ciekawszy wątek z młodym Vito

(10) Fredo to był głupek, ale wiecie co - trochę mi go żal. Roth pierwszych interesów uczył się w Budzanowie.

Najlepszy sequel (może na równi z TESB) i jednocześnie prequel w historii kina.