I znowu zgrzeszyliśmy, dobry Boże!

Bardzo dobra komedia, film tylko minimalnie gorszy od rewelacyjnej pierwszej cześć. Komedia która wyśmiewa stereotypy, rasizm a jednocześnie poprawność polityczną, wszystko z wielkim dystansem.

Pojawianie się sequeli dobrych filmów na kinowych ekranach wywołuje niemałe poruszenie. W przypadku tej produkcji kompletnie nie ma czego się obawiać, ponieważ mimo zmęczenia materiału scenariusz się broni, dialogi to perełka. Do tego filmu trzeba podejść z otwartym umysłem, tak jak robią to twórcy, bo bardziej wrażliwi mogą nie wytrzymać.

Pierwsza część mnie zauroczyła. Na drugiej bawiłam się równie dobrze. Chwila prawdziwego oderwania od rzeczywistości, chociaż przecież bardzo mocno jej dotyka.

Odcięte kupony ścielą się gęsto, jednak nie przeszkadza to w dobrej zabawie i zaangażowaniu w historie.

Cudownie było wrócić do tych bohaterów, ale fabuła to zbyt duża kalka części pierwszej.

Powrót do rodziny Vernouil w miarę udany, choć wydaje się być trochę na siłę. Wciąż spoko, ale jedynka jednak lepsza. Miewa momenty komediowego zastoju.

"Francuzy to świry" i tyle w temacie ;) Filmik na niedzielne popołudnie , o ile jedynka była mało śmieszna to dwójka śmieszna nie była już wcale (albo na siłę)

Pół dekady później Europa zasługuje na lepszy film o problemach z rasizmem, ksenofobią, antysemityzmem itd. Żarty i sama satyra są zbyt płytkie.

Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/07/23/I-znowu-zgrzeszyli%C5%9Bmy-dobry-Bo%C5%BCe-%E2%80%93-Francja-w-ruinie-ocena-610

Nadal jest zabawnie, ale widać, że scenariusz jedzie po prostu na oparach i w zasadzie oferuje niemalże to samo, co jego poprzednik.