Joe Gideon to utalentowany choreograf, lecz także nadużywający alkoholu pracoholik i narkoman. Mężczyzna wkrótce zaczyna postrzegać siebie jako człowieka śmiertelnego.
- Aktorzy: Roy Scheider, Jessica Lange, Ann Reinking, Leland Palmer, Cliff Gorman i 15 więcej
- Reżyser: Bob Fosse
- Scenarzyści: Bob Fosse, Robert Alan Aurthur
- Premiera kinowa: 31 grudnia 1979
- Premiera światowa: 20 grudnia 1979
- Ostatnia aktywność: 23 grudnia 2024
- Dodany: 13 listopada 2018
-
-
Częściowo autobiograficzna wędrówka po obsesji genialnego artysty, podana w autoironicznej i fantastycznej formie musicalu. Nie stroni od narcyzmu, ale jednoczenie nie popada w banał i pretensjonalność. Jest projekcją wewnętrznych rozterek reżysera, widzianą oczyma głównego bohatera, pełną doskonałych scen musicalowych, w których czuć przestrzeń sceniczną, a choreografia niejednokrotnie potrafi urywać głowę. Bywa przejmujący i zabawny, nostalgiczny i refleksyjny. Perfekcyjnie zagrany Gideon.
-
Tragikomedia, dramat psychologiczny i musical w jednym filmie? Czemu nie! Scen muzycznych jest stosunkowo mało, ale twórcy na szczęście poszli w jakość, a nie ilość. Ciekawa forma, ale też doskonały scenariusz i aktorstwo.
-
Film o tym, że sobie żyjesz (lepiej lub gorzej) i nagle cię nie ma. No jak to tak? No jak się z tym pogodzić? No jak to działa? Żyj i nie zadawaj głupich pytań.
-
-You blew it. You forgot your line. At the end you're supposed to say... What's he supposed to say? -He's supposed to say "I don't want to die. I want to live."
-
Rozliczenie i podsumowanie życia Fossa w obliczu śmierci. Narracja jest tutaj odbiciem jego życia. Nie do końca mój styl kabaretu ale doceniam.
