Kolejny dowód na to, że telewizja doścignęła kino dawno temu. "Olive Kitteridge" angażuje, dzięki precyzji wykonania, znakomitemu aktorstwu oraz ciekawej obserwacji obyczajowej. Będę bardzo tęsknił za tym chłodem.

Cztery godziny prawdziwego, gęstego kina - czterogodzinny popis dwójki wybitnych aktorów, Frances McDormand i Richarda Jenkinsa.

Wizualne lejtmotywy - sceny wspólnych posiłków Kitteridge'ów czy pielęgnacji przydomowego ogródka - nadają tej opowieści wiarygodność i narracyjną spójność. Rozwinięcie tego rodzaju historii wymaga bowiem czasu i w tym właśnie kryje się olbrzymia zaleta miniserialu. Wszystko rozgrywa się tutaj w swoim własnym tempie. Dzięki temu też różne tonacje - melodramatyczna, komediowa, a w scenie w szpitalu wręcz coenowska - mogą wybrzmieć bez żadnych dysonansów i fałszywych nut.