Lukrecja Michałowska

To bez dwóch zdań film niezwykły. Tę surrealistyczną animację dla starszych widzów zaliczam do grona tych, które się albo uwielbia albo nie znosi. Szanuję ten obraz, ale należę do tej drugiej grupy.

Piękna, bogata, magiczna i niepokojąca animacja, która nie tylko przenosi nas w fantastyczny, bajkowy świat, ale kwestionuje przestarzałe stereotypy i kieruje uwagę na ważne aspekty ludzkich motywacji. Dzięki szerokiemu wachlarzowi wspaniałości, które oferuje, staje się pozycją obok której nie da się przejść obojętnie.

Porażające wizualnie i fabularnie kino gangsterskie w wersji animowanej, które napełnia ciało strachem, a serce doprowadza do łez.

Ja w moim animowanym serduszku mam specjalne miejsce dla Odetty, którą zachwycam się tak samo, jak za dzieciaka.

Niezły film, nieco ckliwy, nieskomplikowany i przewidywalny, ale o prostym i dobrym przesłaniu.

Piękna i wieloaspektowa baśń, która z pozoru może wydawać się nielogiczna i niejasna, jednak po chwili zadumy historia i jej przesłanie stają się oczywiste.

To film dla całej rodziny i, mimo paru mrocznych momentów, spodoba się także młodszym widzom. Obraz porusza nie tylko temat emigrantów, amerykańskich sierot, różnic klasowych, ale również walki o bezpieczne życie.

Czy jednak Czarny Kocioł zasługuje na całkowite potępienie i wrzucenie w czeluście lochów Disneylandu? Myślę, że mimo wszystko nie powinniśmy być tak srodzy. Młode pokolenie starało się jak mogło, a efekty ich prac zostały częściowo pocięte, więc powinniśmy przymrużyć oko i sięgnąć po ten tytuł - w końcu to jedyny film Disneya z zombie!

Don Bluth stworzył uczuciowy rollercoaster, który nie nudzi ani przez sekundę. W zaledwie 60 minut doświadczycie całego spektrum emocji.

Jest dziełem zupełnie innym od disnejowskich produkcji - udowadnia, że animacja może bardziej przypominać głębokie kino, niż słodkie i hollywoodzkie obrazy amerykańskiego giganta.

Piękna i mądra opowieść o poszukiwaniu siebie, która i dorosłych zmusi do pomyślenia nad tym, czy aby na pewno robią w życiu to, co powinni.

To było straszne, ale bardzo dobre.

W mojej ocenie jest to film wart obejrzenia, nawet przez wzgląd na samą animację, ale nie zaliczyłabym go do grona najlepszych filmów animowanych ostatnich lat. Jest z pewnością inny, przepięknie zrobiony i da Wam powód do podumania nad sobą, swoim życiem i przeznaczeniem.

W zestawieniu moich ulubionych disnejowskich produkcji Mała syrenka piastuje jedno z wyższych miejsc. Jest to jedna z najlepszych, najpiękniejszych animacji świata.