Paweł Gościniak

Stara się w pseudo głęboki sposób nawiązywać do przemyśleń i postulatów Freuda, co nie raz wychodzi mu komicznie i nieco przesadnie. Moim zdaniem twórcy powinni byli obrać jedną z dwóch ścieżek. W pierwszej wersji mogli postawić na kompleksowe wprowadzenie postaci psychoanalityka w fabułę i skupienie się przede wszystkim na nim.

Haas od samego początku intryguje widza swoim ogromnym repertuarem aktorskim. Serial daje jej wykazać się w dwóch rolach - więźnia i wyzwoleńca. W pierwszym, nowojorskim przypadku, odtwórczyni Esty tworzy obraz pokornej i spójnej kobiety, która postępuje tak, jak życzy sobie tego społeczeństwo. W drugim przypadku Haas nadaje bohaterce więcej wyrazu i luzu, pokazuje jej nieustępliwość, determinację i otwartość.