Jakub Przybyło

Elektryzujący spektakl dwóch wybitnych aktorów, jakim jest "Piekło na Pacyfiku" Johna Bormana, to kino, w którym mnogość zwrotów akcji i wieloznaczność zawartych w filmie metafor są odwrotnie proporcjonalne do produkcyjnego rozmachu i długości listy dialogowej.

Zsubiektywizowana narracja i gra z oczekiwaniami widza służą ucieczce od taniej sensacji. Reżyser unika jednoznacznych ocen, podkreślając umowny i wariantywny charakter przedstawionych wydarzeń.

Dzieło Carnejo pozostaje w pamięci jako film skończony i przemyślany, a zarazem nieco dziki, żywiołowy, na poły kinofilska zgrywa z milenialsów a na poły opowieść o ojcostwie i przekleństwie przeszłości na serio, trochę jako niezobowiązujący teledysk a trochę przewrotna krytyka współczesnego, zabieganego "prawdziwego" świata.

Swym drugim filmem Momoko Andō potwierdziła, że w jej żyłach płynie krew filmowca.

Pean na cześć dzielnej matki, pochwała wartości rodzinnych, gloryfikacja natury i zdrowych międzyludzkich relacji. W Wilczych dzieciach odnajdziemy to wszystko, co w filmie dla dzieci być powinno.

Zabawna komedia romantyczna i efektowny musical.