W swej istocie jednak jest to smutna opowieść o miłości niszczonej przez acedię i rozkład, a niekonsekwencje w akcie trzecim mogą wywołać poczucie braku satysfakcji zamiast wyczekiwanego katharsis.

Jeśli "nowohoryzontowość" mierzymy ilością pasącej się na ekranowej polanie zwierzyny i długimi ujęciami niewzruszonych skał, to warunki tej definicji na pewno spełnia drugi pełnometrażowy film Michaela Kocha.