Lucy i Desi

Największą wadą w filmie Sorkina to kompozycja całości-jej schemat sprawia,że film ogląda się z pewną dezorientacją.Trzeba też wziąć poprawkę na to,że w moim odczuciu,dostałem kompletnie inny film niż to było w zapowiedziach.Tutaj Sorkin idzie trochę w ślady dokumentu co wybija rytm narracji.Nie można zarzucić mu potknięć scenariuszowych,bo jest on błyskotliwy,z pazurem,tylko po prostu tym razem nie podołał reżyserko.No i casting,Bardem jest ok,ale Kidman przypomina plastikową lalkę,co przeraża.

Dobre aktorstwo,dobra scenografia ,charakteryzacja i średnio ciekawy scenariusz,to niestety wszystko,reszta taka sobie

Konflikty, postacie i hiperboliczna dramaturgia są u Sorkina w dechę, nawet jeśli fabuła kompletnie mnie nie obchodzi. Postać Kidman jest napisana z taką starannością i dodatkowo tak celnie zagrana, że można się niejednokrotnie porozpływać. Nominacja dla Simmonsa to jednak lekkie nieporozumienie.

Sorkina stać na więcej niż nijaką reżyserię, przeciętny scenariusz i poprawną realizację. Tylko obsada ciągnie film na swoich barkach.

Mam wrażenie, że dużą wadą tego filmu to brak organizacji. Miałem czasem wrażenie, że nie wiem o, który fragment chodzi, do czego postacie się odnoszą. A jak mowa o postaciach, aktorstwo na wysokim poziomie! Bardzo ładnie aktorzy poprowadzeni i tym stoii ten film. Tym i mega wciągającymi dialogami, które (nawet jak nie wiedziałem do czego w tym momencie biją) wciągały wzrok i słuch. Na pierwszy rzut oka głupia rola JK Simmonsa dała scenariuszowi dużo, a samym jego aktorstwem byłem zachwycony.