Ostatniej nocy w Soho

Pierwszy seans był mocnym zawodem. Drugi seans jest mocnym olśnieniem. Scenariusz może nie jest tak doskonały jak mógłby być, gdyby tylko zdecydował się na jeden konkretny kierunek (i gatunek), natomiast to co Edgar Wright robi tutaj z reżyserią potrafi wywołać niemały zachwyt w nawet z pozoru prostych scenach. Horror służy tu bardziej jako atrakcyjny kamuflaż, by móc opowiedzieć o koszmarze, jaki rozgrywał się w przeszłości i nie daje spokoju w teraźniejszości. Banalny i niebanalny zarazem.

Lekki zawód, liczyłem na coś więcej. Zwiastun obiecywał lepszy film. Pierwsza połowa ładnie budowała nastrój i kiedy spodziewałem się większego skręcenia w stronę horroru, nagle zrobił się z tego zwykły kryminał z elementami horroru. Pod koniec miałem wrażenie, jakbym oglądał kolejny odcinek Sherlocka. Drugi seans bez wygórowanych oczekiwań powinien zadziałać na korzyść filmu, ale na ten moment widzę tylko niezły film.