
- 83% pozytywnych
- 6 użytkowników
Ukraina, rok 1918. Kraj jest wyczerpany trwającą od czterech lat wojną. Władzę w Kijowie sprawuje rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej, zmagający się z rosnącą w siłę opozycją bolszewików. Timosz, jeden z żołnierzy ukraińskich służący w armii rosyjskiej, wraca do domu. W mieście trwa celebrowanie świeżo wywalczonej niepodległości. Timosz dołącza do grupy bolszewików domagającej się wprowadzenia na Ukrainie władzy radzieckiej.
- Aktorzy: Luciano Albertini, Semyon Svashenko, Georgi Khorkov, Dmitri Erdman, Sergei Petrov i 10 więcej
- Reżyser: Aleksandr Dowżenko
- Scenariusz: Aleksandr Dowżenko
- Premiera światowa: 25 lutego 1929
- Ostatnia aktywność: 13 stycznia
- Dodany: 9 lutego 2020
-
?Oczekuje na przynajmniej 3 oceny krytyków
-
?pozytywnych
-
1krytyk
-
1recenzja
-
0ocen
-
0pozytywnych
-
0negatywnych
-
-
6.7Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
83%pozytywnych
-
6użytkowników
-
4recenzje
-
6ocen
-
5pozytywnych
-
1negatywna
-
-
Recenzje krytyków
-
Historyczne wydarzenie jest momentem kulminacyjnym, ale chyba nie do końca centralnym punktem zainteresowania reżysera. Tym wydaje się być narodowościowy dylemat jego rodaków w zderzeniu z nadejściem sowieckiego ładu. Ładu, którego nieuchronność symbolizuje w ostatnich ujęciach główny bohater, mimo porażki powstania.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Kolejny film radziecki z serii "nie wiem co się dzieje, ale wiem, że się dzieje ładnie". Dowżenko ma po prostu talent do tworzenia świata oniryczno-mistycznego.
-
Jeden z brutalniejszych filmów jakie widziałem. Ten montaż... Bardzo poetycki.
-
Z pewnością jedna z inspiracji Elema Klimova przy tworzeniu „Idź i patrz“. Daje poczuć tragedię i szaleństwo wojny.
-
Dowżenko w rozkroku między domowym ukraińskim nacjonalizmem, a radziecką propagandą. Świetne zdjęcia ale film traci przez brak spójności w narracji.
-