Kolektyw

Finalnie serial Wybór jest jedną z najgorszych produkcji sygnowanych przez Netflix, jakie miałem 'przyjemność' oglądać. To po prostu ogromny, niczym nie skrępowany, zbiór fabularnych debilizmów, na które od samego początku ciężko jest przymknąć oko. Ot zwyczajna, naprawdę ciężkostrawna papka.

Eriksholm: The Stolen Dream to naprawdę bardzo dobra gra. Tytuł, który wziął mnie z zaskoczenia, oferując nie tylko ponad 10 godzin naprawdę interesującej zabawy, ale przede wszystkim historię, która w głowie zostaje jeszcze długo po ukończeniu zabawy.

Serial Po obu stronach otchłani pod względem aktorskim i technicznym nie ustępuje w żaden sposób międzynarodowej konkurencji. Niestety, jak wiele niemieckich produkcji, w warstwie narracyjnej wypada blado w porównaniu z podobnymi projektami z innych europejskich krajów. Zbyt wiele uproszczeń, fabularnych niedociągnięć oraz pomniejszych głupot skutecznie pomniejsza ocenę końcową.

Solidnie wykonany kryminał, w którym pierwsze skrzypce grają autentyczne wydarzenia z niesławnego okresu historii Wielkiej Brytanii. To angażująca, dobrze napisana opowieść, która przedstawia widzom historię, z jaką wydaje mi się, warto się zapoznać.

Czy serial trzyma aktualny poziom, czy może zostały wyciągnięte wnioski sprawdzę pewnie za czas jakiś, jak zdąży opaść kurz, a uczucie sporego rozczarowania po pierwszym sezonie produkcji zdąży delikatnie zblednąć.

W ogólnym rozrachunku zobaczyć serial The Clearing moim zdaniem warto - to dobrze przygotowany dramat z ciekawą, w interesujący sposób poprowadzoną historią oraz solidną oprawą aktorską. Nie jest to projekt pod żadnym względem wybitny, ale zapewnia stosowną porcję rozrywki na odpowiednim poziomie.

To serial bardzo przeciętny - historia z potencjałem, która tutaj powinna stanowić fajne pole do popisu scenarzyście i reżyserowi, pokazująca swoistą batalię dwóch odrębnych charakterów wyszła nijako. Bardzo to wszystko płaskie, ukierunkowane w zbędne widzom rejony, pozbawione mięsistej głębi, która kreuje ciekawe, zapadające w pamięć postaci.

Nie jest serialem idealnym, wręcz przeciwnie, wiele mu do tego miana brakuje. Jest to natomiast produkcja cechująca się wieloma solidnymi elementami, w tym naprawdę bardzo bogatą i moim zdaniem niezwykle interesującą warstwą fabularną, która pozwala widzom pogłębić wiedzę na temat innych kultur, ich wierzeń, czy też obyczajów.

To pozycja dla fanów seriali moim zdaniem obowiązkowa - to świetnie zrealizowany pod wieloma względami, niezwykle wciągający serial, który często porusza tematy naprawdę przyziemne. Jednakże robi to w tak angażujący i interesujący sposób, że ciężko się od tego projektu oderwać, a osiem odcinków pierwszego sezonu serialu potrafi bardzo szybko się skończyć.

Mimo jednak tego popularność i odbiór Tell Me Lies wśród użytkowników platformy Disney+ na tyle usatysfakcjonował stację, że zdecydowano się zamówić drugi sezon serialu - nie mam pojęcia po co, nie mam też pojęcia o czym ewentualnie drugi sezon być może. Wiem jedynie, że cokolwiek wydarzy się dalej, jest to nam widzom najzwyczajniej w świecie zbędne.

Udało mi się dobrnąć tym samym do zakończenia pierwszego sezonu i łaskawie przestrzegam - jeżeli liczycie, że w finale tych 10 epizodów wyjaśnione zostanie cokolwiek, to będziecie świadkiem ogromnego, słusznego jakby nie było, rozczarowania. Twórcy From obrali sobie durną strategię bezcelowego wodzenia widzów, co zwyczajnie oznacza, że jasnego pomysłu na ten serial nigdy nie było.

Dobry dramat i świetny thriller - z bardzo dobrym, naprawdę dopracowanym i satysfakcjonująco prowadzonym scenariuszem - historią, która w zaskakujący sposób łączy wszystkie wprowadzane na przestrzeni wcześniejszych odcinków wątki. Finał tej opowieści udowadnia, że można zrobić naprawdę świetny fabularnie serial i wcale nie musi za tym stać znane nazwisko twórcy, czy wielomilionowy budżet - wystarczy to, co w takim przypadku najważniejsze - pomysł.

Zabrakło moim zdaniem pomysłu na zawiązanie tych wątków - twórcy zostawili za sobą wiele niewypełnionych luk, które nie sposób odebrać inaczej, niż brak przemyślanej koncepcji na bogatą i interesującą historię. Bez tego to wszystko jest jakieś takie... nijakie.

To taka drobna perełka, miłe zaskoczenie wśród seriali, na które często trafiam całkowicie przypadkiem. To produkcja, która spełnia się w jednej z najważniejszych, serialowych roli - gwarantuje widzom stosowną dawkę rozrywki, często przy tym nacechowaną różnorodnymi emocjami. Serial, który co prawda doskonale potrafił podzielić widownię, ale też produkcja, obok której dzięki tym dysonansom nie można przejść obojętnie. Mi się podobało.

Naprawdę dobry, świetnie napisany i moim zdaniem rewelacyjnie zagrany serial. To jedna z perełek gatunku True Crime i zarazem retrospekcja smutnej, kompletnie niepotrzebnej i zwyczajnie głupiej zbrodni.

Solidnie zrealizowana produkcja, przedstawiająca trzy odmienne, ale splatające się ze sobą linie czasowe, cechująca się przede wszystkim angażującą historią i dobrze przygotowaną pod ten scenariusz kadrą aktorską. Santa Evita to po prostu dobry jakościowo seans.

Nie jest pod żadnych pozorem serialem wybitnym, nie stara się również takowego udawać - ot dobrze opowiedziana historia, która mimo, iż może być odbierana jako opowieść budowana niekiedy mozolnie, to jednak zawsze jest to sposób na tyle angażujący widza, że bez problemu scenarzyści ciągną Candy w kierunku finałowych momentów.