Mocne Punkty

Zrealizowany w całości przy użyciu iPhone'a thriller szpiegowski, wizualnie na poły amatorski, fabularnie zaś - do bólu banalny i emocjonalnie nieangażujący.

Dość pospolita i kierowana do nie wiadomo kogo historia miłosna, której akcja rozgrywa się w ciągu czterech dni na przestrzeni różnych pór roku.

Cudna i zachwycająco lekka komedia romantyczna oraz charakteryzujący się nieprzebranym bogactwem strony technicznej melanż tańca i muzyki.

Luźno traktująca historię Szwecji i tamtejszej monarchii opowieść o kobiecie z krwi i kości, miotającej się pomiędzy miłością a obowiązkiem.

Niebanalny film przedkodeksowy, w którym splata się szereg różnych gatunków i konwencji: od kina bokserskiego przez romans aż po muzyczno-taneczną rewię.

Wymykająca się schematom i klasyfikacjom, a do tego oparta na obfitującym w szczegóły scenariuszu historia kobiecej emancypacji w Ameryce lat pięćdziesiątych.

Zanurzona w kryminalnej konwencji, lecz niestety niemal całkowicie wyzuta z napięcia opowieść o nieznającym granic matczynym oddaniu.

Cicha i intymna opowieść o zawodowym ujeżdżaczu koni, w której rodeo jawi się jako zgrabna metafora zmagań jednostki z przeciwnościami losu.

Przyzwoicie zrealizowany debiut reżyserski o zderzeniu przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, dla których tło stanowią Hollywood i branżowe problemy.

Przez żołądek do serca, czyli wywołujące dobre samopoczucie kino o mierzeniu się z przeciwnościami oraz o miłości do tradycji, gotowania i karmienia ludzi.

Znakomicie skonstruowane kino sądowe, którego intryga zawiązuje się nie na sali rozpraw, a w kancelarii prawniczej należącej do człowieka sukcesu pamiętającego o swych korzeniach.

Utrzymana w konwencji musicalu komedia romantyczna odsłaniająca kulisy Hollywood oraz kreśląca bohaterkę, którą dziś nazwano by prześladowczynią lub stalkerką.

Dobrze przyjęta w międzywojennej Polsce i całkowicie zignorowana za oceanem pełna dziwów i niezwykłości ekranizacja powieści Lewisa Carrolla, tyleż oryginalna, co nudna.

Okrutnie przeciętny film łączący elementy komedii familijnej z kinem gangsterskim, naszpikowany zarówno gwiazdami, jak i banałem.

Nieszczególnie interesujące kino o artystce zmuszanej do nieustannego dokonywania wyboru pomiędzy pokarmem dla ducha a chlebem powszednim.

Ani zabawne, ani urocze, a po prostu męczące kino o toksycznej przyjaźni, którego punkt wyjścia jest tak absurdalny, że zaburza cały seans.

Niezwykły portret młodej Ameryki trzeciej dekady XXI wieku, przypominający pocztówkę, na której zapisano słowa i gorzkie, i niosące nadzieję.

Eksperymentująca z narracją pulpowa opowieść o zakochanej kobiecie skazanej na śmierć, odrzucona przez nierozumiejącą jej struktury publiczność.

Zgrabna satyra na Hollywood zamknięta w parodii kina gangsterskiego, w której z samego siebie śmieje się ucieleśniający konwencję James Cagney.

Na wskroś jankeska saga przybliżająca losy czterech sióstr zmagających się z dojrzewaniem i znojami wojny secesyjnej, co korespondować miało z trudami Wielkiego Kryzysu.

Skłaniająca do refleksji, zręcznie zrealizowana, ale chwilami zwyczajnie pozbawiona życia opowieść o dystopijnym świecie, w którym ludzkość wyprano z emocji.

Mało oryginalna, ale za to nadrabiająca ironicznym humorem opowieść o młodym pisarzu mierzącym się z żałobą po stracie ukochanej matki.

Rozwijająca się naprędce i pozbawiona emocji - przynajmniej na ekranie - opowieść o niemożliwych do polubienia kobietach z dwóch różnych pokoleń, ale jakże bliskich sobie.

Zimny i niemal całkowicie wyprany z emocji film przybliżający postać Flannery O'Connor, amerykańskiej pisarki i katoliczki, portrecistki Głębokiego Południa.

Przeciętne i obliczone na skandalizujący efekt pożegnanie jak zwykle brawurowej Clary Bow - dziewczyny mającej to coś - z kinem i ze swą wierną widownią.

Będąca odpowiedzią studia MGM na przebojowe musicale Warnerów opowieść o girlsie, która dzięki talentowi i pracowitości osiąga sławę, o jakiej nawet nie marzyła.

Niewolny od stereotypów, choć dużo bardziej empatyczny niż wcześniejsze filmy spod znaku kina egzotycznego fabularyzowany reportaż o alaskańskich autochtonach.

Zabawna i uzbrojona w społeczny komentarz komedia kumpelska, której bohaterki w ciągu kilku godzin wstępują w szranki z piętrzącymi się przeciwnościami losu.

Przeciętne kino ku pokrzepieniu serc, w centrum którego stoi nie rozwijający się w spektrum autyzmu chłopiec - najjaśniejszy punkt całości - a jego zmagający się z problemami ojciec.

Kino wyglądające niesamowicie oraz doskonale operujące nastrojem grozy i tajemnicy, ale opowiadające nie tyle o geniuszu zbrodni, co o pospolitym klaunie.

Typowa dla ery przedkodeksowej opowieść o kobiecie ze złamanym sercem, która w imię miłości i kilku mgnień szczęścia poświęca wszystko.

Aż do na wskroś zachowawczego i typowego dla epoki finału niebywale nowatorska opowieść o kobiecie u władzy, która chciałaby zjeść ciastko i mieć ciastko.

Sztubacka, beztroska i oddająca ducha wakacji błazenada, a przy okazji kino o dojrzewaniu skłaniające zarówno bohaterów, jak i widza do refleksji.

Rozwijająca się niespiesznie opowieść o kilku pokoleniach mężczyzn z Nowego Jorku, pogrążonych w kryzysach, zmagających się z samotnością i wypatrujących zmiany.

Na pozór prosta, a w istocie skomplikowana i poruszająca historia miłosna rozgrywająca się na tle Wielkiego Kryzysu, wśród szarych ludzi z bieda-osiedli.

Powstała na fali dwóch poprzednich musicali Warnerów opowieść o kulisach Broadwayu będąca szczytowym osiągnięciem choreograficznym Busby'ego Berkeleya.

Gatunkowa mieszanka - choć wcale nie wybuchowa - zaglądająca za kulisy Fabryki Snów, stolicy rozkapryszonych gwiazd i zarządzających ich losami speców od reklamy.

Klimatyczna, zręcznie zrealizowana i ociekająca suspensem opowieść o chciwości, którą kierują się żądni zysku ludzie wypatrujący cysterny z benzyną.

Osobliwa i nie do końca satysfakcjonująca artystycznie opowieść o żałobie, w której cyfrowo wygenerowany ptak - wyglądający skądinąd paskudnie - personifikuje Śmierć.

Wzniosłe ideowo, posępne, ale i dające nadzieję kino, które przygląda się trudnym doświadczeniom młodzieży dorastającej na ulicy w czasach Wielkiego Kryzysu.

Upstrzone gwiazdami kino bez, nomen omen, polotu, w którym ścierają się sprzeczne ideały, cisi bohaterowie giną, a wielcy tego świata triumfują.

Przełomowa pod kątem struktury narracyjno-montażowej, choć niedoceniona przez ówczesną publikę i krytykę trajektoria życia człowieka, jego wzlotów i ostatecznego upadku.