Maciej Kaczmarski

Kiedy rozum śpi, budzą się nie tylko demony, ale i takie arthouse'owe katastrofy jak ten film.

Kłopot w tym, że akcenty w obrazie Jóhannssona są nierówno rozłożone - "Lamb" jest niewystarczająco straszny jak na film grozy, zbyt powierzchowny jak na psychodramę i zupełnie nieprzekonujący jako przestroga. Bliżej mu do persyflażu ludowego podania, banalnej anegdoty pozorującej głębię, jarmarcznej rozrywki w rodzaju niegdysiejszych pokazów dziwolągów w objazdowych cyrkach.

Bizantyjska forma przerosła spłyconą treść, sprowadzając całość do poziomu sterylnego spektaklu. Wysmakowane od strony wizualnej dzieło Villeneuve'a momentami ogląda się z zapartym tchem, lecz wrażeniom estetycznym nie towarzyszą żadne głębsze przemyślenia, które ten sprawny i doświadczony reżyser potrafi przecież prowokować.