Kornelia Sobczak

Najciekawsze wydaje się jednak to, jak konstrukcja się chwieje - patriarchat zjada Zanussiemu głowę, a wołanie o przełamanie paradygmatu, który zresztą wywraca się cały czas, bo ustać po prostu nie może, wylewa się każdą smutną sceną tego filmu. I z tego powodu "Obce ciało" jest interesujące, co ani trochę nie znaczy, że dobre.

Trailer obiecywał groteskowe spiętrzenie wizualnych fajerwerków, kampu albo i kiczu, ale kamp i kicz są wciąż nie dość wyemancypowanymi sposobami wyrażania wojennego absurdu, Komasa swoją zachowawczością marnuje więc pewien bardzo interesujący potencjał. Bo w gruncie rzeczy tych "matrkisów", efektów "slow-mo" i "anachronicznych piosenek w dziwnych miejscach" jest w filmie niewiele.