Polacy dobrze rozumieją pojęcie "wewnętrznej emigracji" jako sposobu ucieczki od rzeczywistości w systemie totalitarnym. Ali Ahmadzadeh ukazuje oblicze dzisiejszego Teheranu z perspektywy Amira, taksówkarza, który jest kimś więcej niż osobą świadczącą usługi przewozowe. Amir handluje narkotykami, przynosząc ulgę pozbawionemu złudzeń i zmęczonemu teherańskiemu społeczeństwu, którego przestrzeń na bunt jest bardzo ograniczona.
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejPrzy wszystkich brawurowych rozwiązaniach formalnych, i przy kultowej już chyba scenie z Abedinirad, brak wyrazistego scenariusza wpływa nadal na pewien niedosyt, a nawet swoistą nudę podczas oglądania. Bardzo to pasuje do narkotycznej tematyki, ale jeśli chcecie, by filmy choćby sugerowały możliwość lepszego życia, lepszego świata - Strefa... może nieco za bardzo dawać uczucie wkraczania w pustkę.
-
-
Recenzje użytkowników
-
(NH'25) "Tak wygląda teraz świat" Od "Taxi-Teheran" minęła niecała dekada, , ten sam Iran, inni ludzie, podobne problemy. Tyle że bohaterowie Panahiego potrafili zaciekawić, rozśmieszyć, nawet wzruszyć, u Ahmadzadeha zapomina się o podróżnych w momencie gdy zamykają się za nimi drzwi ("25 x Azja (3)" - 18/25)
-
