Kleks i wynalazek Filipa Golarza

Jedynka jest koszmarem, druga część jest dopełnieniem tego koszmaru. Na początku wspomnę o ogromnych problemach inscenizacyjnych, to jak paskudnie jest to zrobione przechodzi ludzkie pojęcie, również w warstwie tekstowej jest bardzo nijako, momentami śmiesznie (nie zdzierżę już Fronczewskiego mówiącego w slow Motion), z postaci Kleksa zrobili po prostu debila. A sam tytułowy Filip - no cóż, może i potencjał był ale bardzo pięknie to spier****i.
Nie da się tu wczuć, poczuć magii. T R A G E D I A!

Poszatkowane jak kapusta, albo i gorzej. No nie da się tego na trzeźwo oglądać, niestety.

Emocje jak na grzybach. Albo po grzybach... Ale podróżujący Kleks spoko.

To tylko pozornie film nieszkodliwy. To że niszczy pamięć legendarnej prozy i świetnego pierwowzoru wcale nie jest najgorsze. Przemyca bowiem elementy groźne: a to pocałunek, a to tęczowa flaga, a to nachalny dekolt. Młodzieży się niestety podoba i to jest najgorsze w tym wszystkim.