Koniara

Film z ciekawym pomysłem wyjściowym, który jednak po drodze traci myśl przewodnią. Bohaterka Alison Brie nadal jest niezwykle urocza i miło się ją ogląda na ekranie, ale całemu filmowi brakuje wyrazistej kropki nad i, która sprawiłaby, że wynieślibyśmy z filmu coś więcej niż zachwyty nad aktorką i zaczęli mocniej rozważać linie czasowe filmu.

Niewątpliwie jednym z większych plusów produkcji jest totalny popis aktorski Alison Brie. Ma się wrażenie, jakby aktorka była Sarah od zawsze, a sam proces wchodzenia w rolę w tym przypadku nawet nie istniał. Po prostu życiówka.

Opowieść o pogrążaniu się w obłędzie trzyma się przede wszystkim na świetnej roli Alison Brie, która samymi oczami potrafi przekazać całe spektrum emocji swojej bohaterki.

To jest mały film o pogmatwanym umyśle, więc dużo zostaje do własnej interpretacji. I bardzo dobrze. Koniarę ogląda się bez znużenia, bywa zabawna, bywa niepokojąca, czasem też niezręczność bohaterki udziela się widzowi.

Sam zamysł produkcji nie jest zły, ale w pewnym momencie zaczyna zawodzić reżyseria. Chaos, który miał budować napięcie, wprowadza w zagubienie i potęguje irytację. Nie mamy pojęcia, na którym etapie historii jesteśmy. Dominuje budowanie głównej postaci i zapomina się tym samym o wszelkiej logice historii.

Trudno jednoznacznie ocenić Koniarę Netflixa. To niewątpliwie film posiadający kilka atutów, ale przy tym bardzo nierówny, rażący niskim budżetem i nietrafionym humorem. Zarazem jest to dość nietypowe i oryginalne spojrzenie na temat, jakim jest umysłowa choroba. Film naprawdę solidnie zagrany przez Alison Brie i mogący pochwalić się klimatyczną stroną audiowizualną.

Nie jest filmem wybitnym, ale pozostawia po sobie przyjemne wrażenie sporej dawki filmowej miłości, a Alison Brie zyskuje miejsce na stworzenie popisowej roli. Jest momentami dziwnie, czasami zbyt przeciągle, ale finałowe rozwiązanie daje możliwość indywidualnego odczytania. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Ciekawa propozycja Netflixa, mogąca poszczycić się bardzo intrygującą warstwą techniczną, znakomitą grą aktorską Alison Brie i ciekawą, nieprzeciętną tematyką. Całość ogląda się szybko i mimo pewnych przestojów nie czuć, by historia się dłużyła - mało tego, wiele wątków pozostało w mojej głowie na długo po seansie, co oczywiście jest plusem produkcji.