Moja lewa stopa

Piękne świadectwo wielkiej duszy, a przy tym wielki popis aktorski Daniela Day-Lewisa, kolejnej nomen omen wielkiej, nieugiętej woli człowieka, który aby wcielić się w rolę postanowił nie wstawać ze swojego wózka nawet poza kamerą, a koledzy z planu musieli go karmić. Ta rymująca się wręcz w filmie praca tytanów to jakieś nienamacalne, nieopisywalne piękno woli, piękno walki, a w końcu piękno człowieka i zwyciężanie z sobą samym. Najtrudniejszym rywalem wolności.

Niby ten film powinien skrótowo potraktować bohatera, powinny być logiczne dziury, a jednak Sheridanowi udało się stworzyć spójną historię, pełną emocji i empatii. Tak się powinno kręcić biografie.