The Last Black Man in San Francisco

Teledyskowy początek można by wyciąć i traktować jako osobny film krótkometrażowy. Reszta filmu się do niego nie umywa. Rewelacyjne zdjęcia.

opening sekwencja to było złoto najczystsze

U nas cichutko, a za granicą nagrody lecą do worka. No i słusznie, że lecą bo ten film zasłużył na nie chociażby przez swoją nietuzinkowość

Kiedy wszystko się zmienia, ale tęsknota za tym co było pozostała, uwypuklona przez otaczającą bohatera samotność. Piękne portretowanie San Francisco.