Obraz ma tendencje do romantyzowania sentymentalizmu. Nostalgia przybiera wówczas karykaturalną postać. Nie zmienia to faktu, że film zagrany jest dobrze. Uwierzyłem w bohaterów i zdobyli moją sympatię. Na jego zalety składa się na pewno podjęcie problemu zinternalizowanej homofobii czy ukazanie dojrzałego wyoutowanego geja. Film jest dobroduszny w swoim rdzeniu, przez, co sprawdza się jako comfort movie i to z gatunku tych lepszych.