Obserwuj

Niepoczytalna 2018

Młoda kobieta wyjeżdża z rodzinnego miasteczka, by uciec od traumatycznej przeszłości i rozpocząć nowe życie. Gdy wbrew swej woli zostaje zamknięta w szpitalu psychiatrycznym, musi stawić czoło swemu największemu lękowi. Nie wiadomo, czy wszystko, co ją spotyka, dzieje się naprawdę, czy też stanowi wytwór jej wyobraźni. Nikt jej nie wierzy i nie może lub nie chce pomóc. Nie ma więc innego wyjścia, jak wziąć sprawy w swoje ręce i wkroczyć do akcji niezależnie od tego, jakie mogą być konsekwencje jej działań - dla niej samej i dla ludzi z jej otoczenia.
  • Reżyser: Steven Soderbergh
  • Scenariusz: Jonathan Bernstein, James Greer
  • Ostatnia aktywność: 15 sierpnia 2018 (wczoraj)
  • Premiera w Polsce: 27 lipca 2018 (20 dni temu)
  • Premiera na świecie: 21 lutego 2018 (176 dni temu)
UWAGA! Możesz spersonalizować wyniki filmów obserwując wybranych krytyków lub wybrane źródła.
5.9 10.0 0.0
  • Niepolecany przez krytyków
  • Pozytywnych recenzji: 64%
  • Liczba recenzji: 28 w tym 22 z oceną
  • Liczba recenzji pozytywnych: 14
  • Liczba recenzji negatywnych: 8
  • #80 najgorszy film 2018 roku
  • #29 najgorsza nowość
  • #49 najpopularniejszy film 2018 roku
  • #11 najpopularniejsza nowość

Recenzje

  • 8.0
    Wojciech Lenc, Popkulturyści
    Jest dobrym filmem, ale nie zostanie drugą Comą, chociaż także porusza istotne wątki związane z opieką medyczną. Jednak dla mnie o wiele ciekawszy był aspekt technologiczny i to, jak bardzo od technologii jesteśmy uzależnieni.
  • 8.0
    Jan Bryg, Popkultura Elitarna
    Można narzekać, że jest przewidywalnie, że wszystko to już widzieliśmy, ale dzięki reżyserskim umiejętnościom Soderbergha oraz znakomitej kreacji Foy, Niepoczytalna trzyma chwilami widza na krawędzi fotela. Nie jest to jednak film, który zdobędzie powszechne uznanie. To gratka dla fanów kina klasy b i film nawet przez chwilę nie zwodzi, że miało być inaczej.
  • 8.0
    Krzysztof Połaski, Telemagazyn
    Podzieli widownię. Niektórzy, tak jak ja, zachwycą się B-klasowym sznytem i jawną zabawą kinem, gdzie kicz, slapstick, makabra i sztuczna krew idą razem za rękę, a inni przerażą się na swój sposób ułomnym scenariuszem oraz specyficznym sposobem realizacji. Ja się bawiłem doskonale, ale min niektórych zniesmaczonych widzów opuszczających salę kinową chyba długo nie zapomnę.
  • 7.5
    Albert Nowicki, his name is death
    Jest zgrabny i zdyscyplinowany. Kino żywi się wartościami dynamicznymi i Soderbergh dobrze o tym wie: za sprawą nienaśladowczej formy urasta "Unsane" do rangi najbardziej witalnej produkcji roku.
  • 7.0
    Wojciech Kąkol, Z dala od polityki
    Kilka iPhone'ów wystarczyło, by powstał wciągający thriller stawiający kilka ważnych pytań i porzucający je później dla sztampowej fabułki, mającej przynajmniej w założeniu przypaść masowemu widzowi do gustu.
  • 7.0
    Dawid Konieczka, Film.org.pl
    "Niepoczytalna" miewa scenariuszowe potknięcia i zbyt szybko wyzbywa się początkowej wieloznaczności, lecz to nie przekreśla jej jako intrygującego thrillera.
  • 7.0
    Norbert Zaskórski, naEKRANIE
    Dobry film. Nie jest wybitny i innowacyjny, ale za to nieźle napisany i zagrany z ciekawym motywem przewodnim. W sam raz na wieczorny seans, gdy zamiast się pośmiać, pragniemy poczuć dreszcz na plecach.
  • 7.0
    Marcin Kempisty, Filmawka
    Niepoczytalna jest bardziej esejem z pogranicza filozofii mediów i filmoznawstwa, dlatego też znacznie lepiej pasuje jako przyczynek do dyskusji, a gorzej "działa" jako film, zwłaszcza gdy widz jest przyzwyczajony do funkcjonujących w świecie filmowym prawideł.
  • 6.7
    Łukasz Adamski, wPolityce.pl
    Zdumiewająco bezczelny horror Soderbergha.
  • 6.7
    Paweł Mossakowski, Co Jest Grane 24
    Nie jest zapewne najwybitniejszym filmem w bogatym dorobku reżyserskim Stevena Soderbergha. Ale znajdziemy w niej kilka interesujących zwrotów akcji, filmowi nie można odmówić napięcia, a stosunkowo nieznana Claire Foy jest w głównej roli pierwszorzędna.
  • 6.0
    Michał Mielnik, Film
    Takich produkcyjniaków emitowanych późną porą w rozlicznych telewizjach jako "ramówkowe upychacze" jest na pęczki. Niewykluczone, że koncept reżysera polegał właśnie na żonglowaniu śmieciowymi konwencjami. Szkoda jednak, że przy tej okazji zmarnowano intrygujący koncept, by opowiedzieć o przemianach współczesnego świata we wciąż nowatorskiej formie.
  • 6.0
    Radosław Folta, Movies Room
    Warto jednak zobaczyć Niepoczytalną na dużym ekranie i przekonać się, że obecnie nie trzeba wielu pieniędzy, aby nakręcić dobrze wyglądający film. Potwierza się stara prawda, że nic nie zastąpi wiarygodnego, dobrze napisanego scenariusza.
  • 6.0
    Piotr Mirski, Interia
    "Niepoczytalna" powstała przy użyciu iPhone'a. To film-gadżet, film-ciekawostka. Film, który najwyraźniej powstał głównie po to, aby Soderbergh mógł udowodnić sobie i innym, że w swojej pracy potrafi bardzo zręcznie posługiwać się smartfonem.
  • 6.0
    Radosław Ostrowski, Kinoblog
    Drugi film po powrocie Soderbergha do kina nie do końca spełnił oczekiwania, cierpiąc na syndrom dwóch nierównych połówek. Po intrygującym początku oraz kilku odjechanych scenach, twórcy za szybko odkrywają prawdziwe intencje, przez co napięcie robi sobie wolne. Troszkę szkoda, chociaż warto zobaczyć ze względu na Foy oraz jej wspaniałą rolę.
  • 5.5
    Małgorzata Litwin, Wysoki Poziom Kultury
    To przede wszystkim wariacja na temat thrillera psychologicznego. Szkoda, że tylko wykorzystuje i upraszcza wątki charakterystyczne dla tego gatunku, zamiast stworzyć coś nieprzewidywalnego i trzymającego w napięciu, a nie tylko flirt, choć momentami intrygujący, z kinem klasy B.
  • 5.0
    Weronika Krawczyk, Filmowa Sofa
    Niewątpliwie jest ciekawym eksperymentem, czymś czego w kinie dotychczas nie widzieliśmy, ale czy pomijając nietypową formę filmu wciąż jest on produkcją wartościową i wartą uwagi? Moim zdaniem nie do końca. Fabuła może i na pierwszy rzut oka jest intrygująca, jednak im dalej tym bardziej poszczególne elementy zawodzą, a całość najzwyczajniej rozczarowuje.
  • 5.0
    Kornel Nocoń, FDB
    Niczym rasowe kino klasy B, Niepoczytalna najpierw jest narwana i głośna, później snuje drętwe dialogi, finalnie próbuje nadmiernie epatować przemocą. Trzeba jednak przyznać Soderberghowi, że przez pierwszą część filmu udaje mu się stworzyć niejednoznaczną fabułę, trzymającą widza w napięciu i niepewności.
  • 4.0
    Jędrzej Dudkiewicz, PPE
    Steven Soderbergh nakręcił film smartfonem: nic więcej jednak z tego nie wynika, zaś sama produkcja jest raczej męcząca.
  • 4.0
    Małgorzata Czop, Movieway
    Thriller, który zamiast straszyć, śmieszy. Absurdalne rozwiązania przenoszą fabułę do ekstremum naginania rzeczywistości i uciekają od początkowo przyjętej konwencji zagubienia w przerażającej sytuacji.
  • 4.0
    Jakub Popielecki, Filmweb
    Zaprzepaszcza całą bogatą nadbudowę, by wyrobić byle szmirowatą normę. Jeśli ktoś tu faktycznie oszalał, to tylko i wyłącznie Soderbergh, twórca klasy A, który zaplątał się na blok B.
  • 3.0
    Daniel Mierzwa, Błoto Dla Zuchwałych
    Eksperyment znakomitego, bo takim niewątpliwie jest Soderbergh, twórcy. Niestety niezbyt udany. A całość zamiast zaciekawiać, a mogła to zrobić zarówno fabuła, jak i strona wizualna filmu, jedynie irytuje.
  • 1.5
    Miron Kądziela, Suchoty
    Największym problemem produkcji jest jednak jej scenariusz, wyjęty gdzieś z kina klasy B lat może 80., czy 90., kiedy modna była tematyka zamknięcia w zakładzie psychiatrycznym. Po kolei odhaczane są najbardziej sztampowe punkty kontrolne, skłaniające widza do zastanowienia się nie tylko nad niebezpieczeństwami libertarianizmu, lecz przede wszystkim nad tym, czy mamy tu do czynienia ze świadomą, czy przypadkową parodią.
  • ?
    Michał Zacharzewski, Rzeczpospolita
    Wciąga, dopóki wrogiem bohaterki jest system.
  • ?
    Joanna Kułakowska, gram.pl
    Niepoczytalna w reżyserii Stevena Soderbergha okazała się thrillerem, o którym powiedzieć, że jest interesujący, to zdecydowanie za mało.
  • ?
    Iwona Cegiełkówna, Kino
    Nie wyrasta ponad poziom średniego, przewidywalnego produkcyjniaka, którego seans może się zakończyć co najwyżej pełnym poirytowania wzruszeniem ramion. Jak na oscarowego twórcę - trochę słabo.
  • ?
    Paweł Pachla, O szeroko pojętej kulturze
    Nadal mam mnóstwo wątpliwości w przypadku Niepoczytalnej, mimo że koniec końców faktycznie ten film zadziałał tak, jak najprawdopodobniej zadziałać powinien. Wprawił mnie jako widza w dyskomfort i zaniepokoił do tego stopnia, że po opuszczeniu sali kinowej, w trakcie krótkiej przechadzki na przystanek autobusowy wolałem się nie rozglądać. Dlatego też pozostawię ten film bez finalnej liczbowej oceny, bo myślę, że Niepoczytalna trochę wymyka się cyferkom.
  • ?
    Patryk Wolny, Dzielnice Magazine
    Mimo niektórych wad i wyszukanego stylu film polecam ze względu na przedstawioną historię i postać głównej bohaterki. Niepokojące doświadczenie.
  • ?
    Mateusz Demski, Czas Kultury
    W "Niepoczytalnej" historia zaczyna się sypać, wpadać w coraz to większe koleiny, fabularna konstrukcja zapada się w chaotycznie umotywowanych zwrotach, nieporadnie prowadzących do finałowej masakry i kilku rozdartych gardeł. Jest tu mnóstwo ślizgania się po powierzchni, co gorsza, narracyjnego sadyzmu wobec postaci, prostej radości z makabry, niewiele za to świadomości wobec przyjętej formuły.

Wyświetlasz recenzje bez 1 duplikatu. Możesz wyświetlić wszystkie recenzje.

Popularne nowości

Aktywne