Ogród rodzinny. Dezerter

Zdecydowanie mocniejszy i poważniejszy film od poprzednika, gdzie Hrebejk wprowadza wiele mroku. Historia i polityka coraz mocniej wchodzą z butami, ale nadal reżyser troszkę wprowadza humoru. Niemniej wydźwięk całości jest bardzo dramatyczny, co potrafi parę razy uderzyć.

Przyjemna opowieść, która wciąga nas zarówno dzięki sentymentowi do bohaterów "Przyjaciela", jak i wielopłaszczyznowej fabule podanej w bardzo dobrej formie.

Wywołuje bardzo dużo emocji, widzowie na pewno zostaną poruszeni historią i nie zapomną o niej zbyt szybko. Wzbudza ona bunt, niezgodę, aby to polityka mogła tak mocno wpłynąć na jednostkę. Jest to historia, która wciąga i pozostaje w pamięci.

Bo póki co "Ogród rodzinny" - jako saga rodzinna - prezentuje wizję nazbyt uproszczoną i jednoznaczną, bliską staroświeckiej telenoweli historycznej, gdzie białe jest zawsze bardzo białe, czarne - najczarniejsze, a wszyscy i tak spotkamy się w końcu przy filiżance pysznej popołudniowej herbaty. Tak jakby, zgodnie z tytułem, odbywał się tutaj jakiś rodzaj dezercji. Ucieczki przed nieprzyjemną emocją.