Czego nauczyła mnie ośmiornica

Metoda badawcza i postawa etyczna Fostera wydają się bez zarzutu. Jest tylko jedna wątpliwość, zresztą nie nowa. W "Czego nauczyła mnie ośmiornica" powraca bowiem pytanie, czy i gdzie znajduje się granica, za którą fotograf lub dokumentalista powinien odłożyć aparat i podjąć działanie. Ujawnienie szczegółów wiązałoby się jednak z poważnym spoilerem.

Doskonałe cudowne zdjęcia i przyjemna muzyka towarzyszą seansowi od pierwszych minut.

Na naszych oczach zachodzi przemiana bohatera z turysty przeczesującego nieznane w uczestnika o większej świadomości, stającego się częścią podwodnego świata. Po wielu miesiącach zaczyna dzielić się zdobytą wiedzą z synem i postrzega, jaki to ma wpływ na jego latorośl: Tom rozwija się, nabywając pewności siebie i wrażliwości na dziką naturę.

Dokument stanowi również refleksję nad wpływem człowieka na środowisko i jego kontaktem z naturą. Historia ośmiornicy, która wytworzyła niesamowitą więź z człowiekiem, porusza. Podwodne kadry wraz z odgłosami natury oraz idealnie dopasowaną ścieżką dźwiękową zachwycają i koją.