Armagedon

Rodzinne szepty i krzyki, choć symptomatyczne, rozkładają się na równi z tłem społecznym, pierwszy plan oddając opowieści o dorastaniu - czasie, w którym wszystko przeżywa się po omacku, bez dostępności sprawdzonych rozwiązań. Nikt nie będzie cię prowadzić brzmią słowa utworu Armagideon Time autorstwa The Clash, spinające muzyczną klamrą początek i koniec filmu.

Mam uczucie, że największym osiągnięciem "Armagedonu" jest rel dla pewnego widza. Rel, ta rodzina imigrancka jest jak moja, rel ten Nowy Jork jak go pamiętam i rel to poczucie winy z przywileju.

Najlepiej radzi sobie w koherentnym prowadzeniu wydarzeń od jednego miejsca do drugiego, oplatając je bardzo ciekawymi wątkami i tematami, które znajdują swoją uniwersalną prawdę. Zostawia nas z przekonaniem, że nie jest dobrą drogą uciekanie od poczucia winy, ale też warto mieć świadomość tego, co nas otacza i jakie kulturowe uwarunkowania mogą mieć wpływ na nasze otoczenie.