darthrevanek

Kino którego brakuje. Wyraziste, pełne szacunku do polskiej popkultury jak i pełne autorskiego szaleństwa. Końcówka trochę naciągana, ale całościowo chapea bas. Nic lepszego w temacie kina gatunkowego nie powstało w tym kraju od wielu, wielu lat.

"Skywalker. Odrodzenie" dobitnie utwierdza w przekonaniu, że fabularnie najnowsza trylogia nie ma racji bytu. Skrypt ostatniej części to chaotyczna historia rodem z fanowskich forów klasy B. Bezsens goni bezsens, należytej ekspozycji brak, motywacji postaci brak, emocji i serca brak. Warto obejrzeć dla spektaklu CGI i wartkiej akcji. Film dostarcza dobrej rozrywki i tylko tyle. Wszystko co ważne powiedziano już w sadze ponad 40 lat temu.

Nuda panie, nie się nie dzieje. Pierwsza połowa intryguje, ale Pan T. nie ma dużo do zaoferowania gdy już odkrywa karty. Mimo ciekawej formy, film jest bardzo pretensjonalny i miejscami archaiczny. Kino dla podstarzałego inteligenta, który przespał kilka epok w rozwoju kinematografii.

Gdyby nie niezdarny wątek miłosny, to byłoby bardzo dobre kino. Sceny batalistyczne są imponujące. Reżyser odrkył, że warto czerpać z kina zachodniego. Film jest dynamiczny, ogląda się go dobrze. Można go traktować jako widowisko. Niestety losy fikcyjnych bohaterów wplecionych w historię, nie porywają. Ich miłości i bolączki są nijakie i denne, czuć brak wyrazistego scenariusza. Niemniej film nie ma żadnej konkurencji na rodzimym rynku, i co ważne dostarcza rozrywki, a to rzadkie u nas.

To fabularyzowany dokument z Discovery, połączony ze wstawkami z power pointa. Film nudny, tani i umowny. Jedynie Borys Szyc go broni w fenomenalnej roli. Cała reszta, realizacyjnie wygląda jak film sprzed 30 lat i już wtedy wypadałaby blado. 15 milionów budżetu wyrzuconych jak krew w piach. Zawód tym większy, że czekałem na ten film.