"Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa" to film o przyjaźni i miłości w czasach, w których pozwolenie sobie na emocje może okazać się tragiczne w skutkach. W życiu Bohatera liczą się tylko dwie osoby - najbliższy przyjaciel i ukochana kobieta, a światem jego interesów rządzi przemoc. Akcja filmu zaczyna się w latach 70-tych - już wtedy młody Bohater wie, że adrenalina smakuje bardziej niż mleko w proszku. Z czasem odkrywa też pragnienie pieniędzy, władzy i bycia ponad prawem.
- Aktorzy: Marcin Kowalczyk, Tomasz Włosok, Natalia Szroeder, Natalia Siwiec, Adam Woronowicz i 15 więcej
- Reżyser: Maciej Kawulski
- Scenarzysta: Krzysztof Gureczny
- Premiera kinowa: 25 grudnia 2019
- Premiera DVD: 18 września 2020
- Premiera światowa: 12 grudnia 2019
- Ostatnia aktywność: 29 czerwca
- Dodany: 3 grudnia 2019
-
To przyjemny film rozrywkowy, ale scenariusz jest po prostu bardzo słaby. Kawulski ma rękę do reżyserii, ale powinien zacząć lepiej dobierać scenariusze.
-
Pod względem realizatorskim film wypada znacznie lepiej niż w Underdogu, ale scenariuszowo to po prostu jeden wielki chaos, z masą niepotrzebnych segmentów.
-
-
Znakomita reżyseria. Dobre tempo. Muzyka z PRL. Może trochę za długie. recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2020/01/05/Jak-zostałem-gangsterem-Historia-prawdziwa-–-najpierw-masa-potem-rzeźba-ocena-810
-
Ocena może trochę wyższa niż zasługuje, ale doceniam chęć stworzenia dobrego polskiego kina gangsterskiego- do "Kasyna" i "Chłopców z ferajny" daleko, ale absolutnie nie jest to zły film. Może trochę za dużo wstawek stylistyką rodem z MTV, ale i tak-na plus.
-
Kawulski zapożycza wszystkie przywary amerykańskiego kina. Chociaż nie wiem czy słowo "zapożycza" jest najbardziej adekwatne. Inaczej więc: Kawulski kopiując amerykańskie kino rozrywkowe (chyba) zapomina, że i Hollywood nie jest doskonałe. Ten film jest zbyt banalny, żeby być zapamiętany inaczej niż tylko chwilowa popkulturowa odtrutka na kino Vegi. Ale jednocześnie sądzę też, że film taki jak ten jest w jakiś sposób potrzebny. Może się mylę, ale Kawulski w końcu wyreżyseruje świetny film.
-
Dowód na to, że nie trzeba być Pasikowskim, żeby robić kompetentne polskie kino gangsterskie z pełnokrwistymi postaciami (poza tymi żeńskimi).
-
Gdyby nie narracja i drewniane aktorstwo protagonisty, to nawet to mógłby być bardzo dobry film. Drętwe dialogi, średnia reżyseria. Ale przynajmniej soundtrack to złoto.
-
Tyle tu prawdy co w bredzeniu polityków.
Zaczyna się zabawnie i z werwą, jednak z minuty na minutę popada w coraz większe klisze, banał i tani sentymentalizm. Tylko brawurowy Kowalczyk to ciągnie (Włosok to karykatura aktorstwa).
Trzeba jednak oddać Kawulskiemu, że jest zręcznym reżyserem, który wie jak zadbać o niezłe tempo i dobre kadry. Tylko niech dostaje w ręce lepsze scenariusze.
-
-
Szkoda kobiet. Poza tym faktycznie, smaczny gangsterski film.
-
Czuć ogromną inspirację Scorsese. Podobało mi się to, choć zabrakło umiaru i wciśnięcia hamulca, gdy film zbyt często zmienia się w teledysk. Końcówka zbyt wyniosła.
-
Totalny brak poziomu. Żarty w tym filmie bawią tylko boomerów. Nie polecam
-
Kurdę co za film, świetnie nakręcony, świetna historia, i można powiedzieć, że nic nie dorówna temu filmowi.
-
-
Nieco prostacki. Często zwyczajnie brakowało smaku, chociaż czuć, że został nakręcony z pasją.
Przypominał mi takiego typowego freak fight'a na gali KSW - z ciekawości można obejrzeć, ale uczucie żenady pozostanie. Do tego ta muzyka, która sprawiała, że film wygląda jak sztucznie napompowany teledysk. Włosok to świetny aktor, natomiast Kowalczyk zupełnie nietrafiony. -
6.5. Byłam zaskoczona jak dobrze słyszę dialogi, wiem że to powinno być immanentnym elementem filmu ale w polskich produkcjach to jest jednak duży problem. Ścieżka dźwiękowa dla mnie bomba. Scenariusz niestety jest najsłabszym punktem.
-
Dresiarski Scorsese. No ale jak czerpać, to od najlepszych. Szkoda, że zamiast bohaterów są kartonowe kukły, a głos z offu jest fatalny. Jedynie Frycz wypada dobrze.
-
-
Historia nie jest pozbawiona wad, ale ma klimat, wiarygodną pierwszoosobową narrację i ciekawą ścieżkę dźwiękową. Paniom przypadły niewymagające role i być może przez to aktorsko wypadły na ekranie dużo słabiej niż męska część obsady. Mimo to mamy do czynienia z dobrym polskim kinem bez dłużyzn, które z czystym sumieniem polecam tym, którzy nie zdążyli go jeszcze obejrzeć.
-
-
Polski film sensacyjny stworzony na Hollywoodzką modłę. Wygląda i brzmi rewelacyjnie, a aktorsko stoi na bardzo wysokim poziomie. Tylko to zakończenie kiepskie.
-
-
-
Słaby scenariusz i dialogi na poziomie najgorszego syfu od Vegi, ale opakowane w bardzo fajny sposób. Do tego kapitalna muzyka i świetne główne role męskie
-
Film ogólnie mocno przeciętny jak dla polski jednak
naprawdę niezły. Tak się buduję legendę? Jeszcze nie ale jest coraz lepiej -
-
-
Kawulski z każdym filmem lepszy, jak tak dalej pójdzie to jeszcze nakręci filmowy hit. No i Tomasz Włosok, pięknie tutaj zagrał.
