Duża aktualizacja serwisu! Sprawdź
Przekładaniec kulturalny
Źródło
- Ostatnio dodana recenzja: 22 listopada 2018 (17 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 21 lipca 2016 (2 lata temu)
-
??Naprawdę mocny i wgryzający się w świadomość film. -
5.75.74.24.2Mam wrażenie, że zarysowany w tym filmie problem został spłycony i niewyzwolony od stereotypów. I to jest jego słaba strona. -
7.27.27.77.7Ostatecznie jednak film z pewnością można uznać za majstersztyk kinowego wyobrażenia ewolucji świata. -
??Pokazuje uniwersalne problemy społeczne, robi to za pomocą pojedynczych głosów młodych ludzi, którym przyszło spojrzeć na to z innej perspektywy, ale równocześnie nie daje nadziei na to, że te problemy kiedyś znikną, jakby te możliwości wychodziły poza ludzką naturę. -
8.08.08.38.3Postawił na proste przedstawienie zasadniczej treści książki Acimana - miłość w młodym wieku jest wyjątkowym i pięknym doświadczeniem bez względu na orientację seksualną. -
7.87.8Nie jest jedynie opowieścią o konkretnych kotach, które poznajemy od momentu narodzin do śmierci. Jest to raczej historia o Stambule - współczesna panorama tureckiego miasta, w którym koty stanowią równie ważny element krajobrazu co Hagia Sophia. -
??Siła tej opowieści tkwi w znakomicie napisanych i zagranych przez Krzysztofa Kowalewskiego i Łukasza Simlata postaciach, między którymi wyczuwa się wyjątkową więź. -
??Pierwszy film, który odważnie sięga po gorący i kontrowersyjny temat społeczno-polityczny, którym jest podejście Polaków do własnej tożsamości i obcokrajowców. Mam nadzieję, że to dzieło sprowokuje innych twórców do stworzenia własnych, podobnych obrazów filmowych. -
6.06.0O ile ocena fabuły Old Fashioned wydaje się ambiwalentna, o tyle wizualna strona filmu nie pozostawia wątpliwości. Doskonale komponuje się z tytułem filmu. -
6.36.3Twórczość Czekaja w moim odbiorze będzie jedyną, której nie potrafię jednoznacznie ocenić, stwierdzić, że są to filmy dobre albo złe, bez wątpienia jednak będę śledzić kolejne jego projekty, bo reżyser jest wyrazistą osobowością, mającą pomysły na kino niekonwencjonalne, trochę poetyckie, oniryczne, trochę kontrowersyjne, ale nie wulgarne. -
??Przyznam się, że jest to jeden z filmów, które trudno jednoznacznie ocenić. Na pewno można powiedzieć, że film jest dobry warsztatowo, zwłaszcza jak na debiut. -
6.46.4Dokonuje diagnozy szwedzkiego społeczeństwa, obalając mity o skandynawskim raju. -
5.85.84.34.3Równocześnie jest bardzo zły i bardzo dobry. -
5.15.1Należą do tych filmów podejmujących tematy młodzieżowych problemów społecznych, z których nie wyłania się żadna nowa, ciekawa konkluzja. -
8.38.37.47.4Ciekawy film, ale tylko za sprawą tematu i niebanalnych bohaterów, którzy zostali fenomenalnie odegrani przez znakomitych aktorów. -
8.08.07.77.7Bardzo mi się podobało, że pokazano tu dwie strony medalu. -
7.57.5Dość ciekawy film z irytującą główną bohaterką, która jest niewidoma. -
6.96.9Dla mnie to kino jest przegadane i stanowi hiperbolę dramatu rodzinnego. -
5.85.8Mocną stroną filmu są zdjęcia o niezwykłej aurze. Natomiast jestem trochę znudzona takim opowiadaniem o dramatach rodzinnych, gdzie z jednej strony młody człowiek musi odnaleźć się w nowym otoczeniu, nawiązać przyjaźnie, odnowić relacje z rodziną i starymi znajomymi, z drugiej strony jest to utrudnione przez skomplikowany proces dojrzewania. -
6.56.5Niedoskonałość filmu tkwi w tym, że fabuła jest przewidywalna od początku do końca i pozbawiona zaskoczeń. -
7.37.3To, co w Wojnie najbardziej mnie zainteresowało, to próba zilustrowania, jak życie żołnierza wpływa na los jego rodziny. -
7.47.46.96.9Ścisłe dookreślenie obrazu świata zewnętrznego oraz domknięcie fabuły niespodziewanym wprowadzeniem elementów kina innego gatunku zburzyło całkowicie aurę pełnej niejednoznaczności historii. -
7.67.67.37.3Bardzo emocjonalne kino, skłaniające do refleksji nad tym, co sprawia, że decydujemy się związać się z drugą osobą bądź pozostać singlem. -
5.95.9Całość jest powtarzalna i po prostu śmieszna, a pojawienie się komizmu niezamierzonego przez twórców, uniemożliwia potraktowanie ich dzieła poważnie. Osobiście w pewnym momencie zaczęłam patrzeć na film jak na parodię thrillerów. -
7.97.9Turecka perełka. -
7.27.26.36.3Jedynie co w tym filmie mogło mnie urzec to klimat lat 50. w nowojorskiej przestrzeni. -
5.25.2Kto nie boi się intelektualnych wyzwań w pięknej oprawie wizualnej - powinien koniecznie obejrzeć. -
7.27.2Bardzo dobry film przełamujący stereotypy społeczne i konwencje gatunkowe. -
7.67.66.56.5Bardzo dobry film z naprawdę wybitną rolą Leonarda di Caprio. -
7.37.3Plejada najlepszych polskich aktorów, którzy w tym filmie przekonują o swoim talencie aktorskim, pokazując się na nowo w rolach, w jakich ich już dawno nie widzieliśmy. -
6.06.0Pełen gagów, sytuacji kipiących humorem oraz haseł i dialogów, które rozbawią zarówno osoby niewierzące, jak i wierzące, pod warunkiem, że potrafią zachować dystans do pewnego przełamania konwencji religijnych. -
6.06.0Ciekawy portret, ale wydaje mi się, że lepiej wyszedłby film, gdyby zajęła się nim osoba mniej emocjonalnie związana z bohaterem. -
7.37.3Wciąga jak dobry dramat fabularny. -
??W Maquinari Panamericanie, podobnie jak we wcześniejszych filmach, zabrakło mi silnego bodźca, elementu, który sprawi, że film zostanie w głowie dłużej niż kilka tygodni. -
??Wyszłam z sali upiornie znudzona. -
5.65.6Zakończenie jest mocne i pozwala ono przywrócić widzom nadzieję w odzyskanie rozumu przez bohaterkę, mimo że, paradoksalnie, jej czyn raczej jest odbierany jak coś zgoła przeciwnego. -
4.44.4Najbardziej boli mnie, widza, kryzys związku, kiedy między bohaterami czuć wyraźną chemię, kiedy wiesz, że sama będąc w sytuacji bohaterki nie wybaczyłabyś, a jednak uczestnicząc w tej relacji z pozycji obserwatora, kibicujesz temu, by bohaterowie znów dostrzegli w sobie to, co ich przed laty przekonało do tego, by być razem. -
4.54.5Brakuje mi jakiegoś elementu na początku, co wraz z końcem mogło tworzyć zgrabną klamrę kompozycyjną. -
7.07.0Bardzo cenię filmy, które tak silnie oddziałują na widza, wzbudzając w nim skrajne emocje: łzy wzruszenia i płacz ze śmiechu. -
4.34.3Bardzo banalny, przewidywalny i płytki. -
6.66.6Nienawiść, współczucie, bezradność, poczucie niesprawiedliwości, złość i chęć zemsty - to emocje jakie pozostały mi po obejrzeniu filmu. -
??Tym, co twórcom wyszło najlepiej, jest prowokowanie widza do stawiania licznych pytań. -
3.53.5Obejrzenie tej produkcji może stanowić formę bardzo ciężkiej pokuty. Niewiele jest kar, które mogłyby się z tym równać. Jeśli więc nikogo nie zabiliście, to omijajcie ten film szerokim łukiem. -
6.76.7Nie oddziałuje ani na widzów, ani na innych bohaterów, którzy uczucia kryją pod maską. Bez tego film strasznie się dłuży i sprawia, że kiedy zaczyna się wątek drugiej bohaterki, z przerażeniem uświadamiasz sobie, że musisz przetrwać jeszcze trzy takie opowieści. -
6.46.46.36.3Juliusz rozczarowuje niewykorzystanym potencjałem. To mógł być przejmujący i refleksyjny film o ojcostwie i rodzinie, film, którego fabuła, mimo dramatycznego wydźwięku, odnalazłaby się także w komedii, gdyby tylko humor wynikał z jej narracji. -
4.34.3Komedia, która rzeczywiście bawi, niektóre dialogi są zabawne, choć nie jest to wygórowany humor. I to, że czasami się roześmiałam, jakby wbrew sobie, budzi moje wyrzuty sumienia. -
5.05.0Wynudziłam się, nawet widoki pięknego Rzymu, które ujmują nawet rodowitych Włochów, nie ociepliły moich wrażeń po filmie. -
6.36.3Uwydatnienie dramaturgii poprzez oszczędność środków jest ciekawą koncepcją na film. Tylko że tej dramaturgii się nie czuje, dialogi są słabe, a cały film przeraźliwie nudny, z którego bym wyszła wcześniej, gdybym nie czekała na kolejny seans. -
6.36.3Od Porto oczekiwałam emocjonalnego, zmysłowego obrazu, który zaangażuje czy wręcz pochłonie widza, a nie wtórnych dywagacji na temat odwiecznego dylematu, która strategia zapewni szczęście w życiu doczesnym: bycie rozważną czy romantyczną? -
6.06.0Moim głównym problemem z tym filmem jest, jak zwykle, sztuka operatorska, tj. kręcenie kamerą z ręki. W tym przypadku jest to zabieg męczący i kompletnie nieuzasadniony - chyba, że chciano zapewnić widzom czterowymiarowe współodczucia bohaterki cierpiącej na zawroty głowy.