Filmweb
Źródło
Marcin Pietrzyk 17%, Łukasz Muszyński 11%, Michał Walkiewicz 10%, Jakub Popielecki 7%, Marcin Kamiński 7%, Bartosz Staszczyszyn 4%, Dorota Kostrzewa 4%, Ewelina Nasiadko 3%, Dominika Wernikowska 3% 99 więcej
- Ostatnio dodana recenzja: 17 lutego 2019 (wczoraj)
- Na Mediakrytyku od: 21 lipca 2016 (2 lata temu)
- Znaleziono 19 recenzji ze średnią oceną 7.1. Wyczyść filtry
-
7.57.5Nakręcone jest to wszystko bez zarzutu. Archiwalne zdjęcia niezauważalnie przechodzą w profesjonalne inscenizacje, poetyckie pasaże sąsiadują z gadającymi głowami, z kolei rewelacyjne podwodne zdjęcia stapiają się z miękkim głosem narratora Jeana-Marca Barra, odtwórcy roli Mayola w "Wielkim błękicie". -
8.38.3Ten obsadzony ulubionymi aktorami Koreedy film ma czar miejskiej, neorealistycznej sonaty. -
6.86.8Od czasu "Dotyku grzechu", w którym poniesiona na rzecz beneficjentów systemu ofiara zmusiła biedotę do krwawego odwetu, Zhangke wyraźnie złagodniał. Ale też największą siłą jego kina nie była nigdy ostra jak brzytwa krytyka ekonomicznych dysproporcji, tylko ironia i empatia splecione w nierozerwalnym uścisku. -
7.87.86.96.9Fascynujący stop wschodniej szkoły estetyczno-narracyjnej i zachodniej wrażliwości kulturowej - w sam raz na oscarową nominację. -
6.76.7Przez cały seans zastanawiałem się, czy temat, za który wzięła się Japonka, nie wymaga cięższej filmowej artylerii, czy nie przydałaby się tu jakaś intelektualna nadbudówka. Ale że mam do Japonki słabość, a po kolejnej "pięknej chwili" nie było już ani śladu, szybko doszedłem do porozumienia z samym sobą. To film, który naprawdę łatwo sobie wyobrazić. -
6.96.97.47.4Ładunek intelektualny "Milczenia" oraz siła jego ikonografii sprawiają również, że łatwo przymknąć oko na kilka nietrafionych strategii narracyjnych. Osobiście wolę jednak, gdy Bogiem dla twórcy "Infiltracji", "Kasyna" i "Wściekłego byka" okazuje się samo kino, sztuka mnożąca sensy bez pomocy - nawet polifonicznego - języka. -
3.93.94.34.3Choć w finale puszy się na opowieść o tym, co dostajemy w genach, a czego musimy się nauczyć, pozostaje dzieckiem realizowanego z bezwzględną precyzją planu biznesowego, zaś Paul W.S. Anderson ponownie serwuje nam fabularno-estetyczny bajzel. -
8.38.3Brak fragmentu recenzji. -
5.85.8Brak fragmentu recenzji. -
7.37.38.18.1Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
3.83.8Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
8.78.77.87.8Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji. -
??Brak fragmentu recenzji.